Е как, сладкото е награда, а при баба е десерт. Също така при баба се ляга късно, евентуално не се спи на обед. Това подкопава години труд в крайна сметка
Елл, сладолед, шоколад и каквото и да е си е вид храна. Не говоря да се наяде детето с него, но ако знае, че го получава само като награда, ще иска повече и повече, защото знае, че рядко му се дава. Дори и да е удоволствие, както го наричаш, защо непременно трябва да бъде след някаква заслуга. На теб ако ти се дояде нещо сладко какво правиш?
За лягането - ако на следващия ден сме почивка, хич не си правя труда да мрънкам. Така или иначе си ляга с не повече от половин час по-късно. Обаче преди това е добре уморена, та няма сили да прави каквото и да било.
Знам какво е прищявка, но как определяш кога може и кога не?