What do you think?
Rate this book
Мадоната на бадемите
Марина Фиорато отново между историята, изкуството и романтиката.
След като разгада мистерията на прочутата картина „Пролет" на Сандро Ботичели в бестселъра „Тайната на Ботичели”, Марина Фиорато отново черпи вдъхновение от живота и творчеството на един от най-талантливите художници на Ренесанса - Бернардино Луини. Неговото име се свързва и със създаването на най-старата бадемова напитка – амаретото.
Романът „Мадоната на бадемите” разкрива историята за любовта, от която са родени най-известният ликьор Amaretto Disaronno и някои от най-красивите фрески на ренесансовата живопис, изрисувани от ученикa на Леонардо да Винчи - Бернардино Луини (ок.1480/82-1532). Смята се, че Луини е работил с Леонардо. В източници от онази епоха се казва, че „е взел от него толкова, колкото способностите и родословието са му позволили”. Много от творбите му са приписвани на Леонардо. Луини е особено известен с грациозните си женски образи с издължени очи, наречени от Владимир Набоков „луинески” в романа му „Венецианката”.
„Много малко се знае за живота на Бернардино Луини, затова си позволих волността да добавя редица фикционални подробности към историята. Но работата му говори сама за себе си. Ако ходите в Италия, непременно се отбийте в красивата църква „Санта Мария деи Мираколи“ в Сароно (днес наричана „Сантуарио Беата Верджине деи Мираколи“). Но ако искате да видите истинския гений на Бернардино, прекрачете прага на манастира „Сан Маурицио“ (бившият „Монастерио Маджоре“) в Милано, чиито стенописи са върховото достижение на великия художник.” – споделя Марина Фиорато.
Провокирана от живота и таланта на Бернардино Луини, Марина Фиорато разкрива в „Мадоната на бадемите” историята за любовта, която вдъхновява художника да създаде един от своите шедьоври.
Когато през 1503 младият Луини се заклева, че всяка жена, която рисува, ще бъде красива като ангел, той няма никаква представа, че ще трябва да почака повече от двайсет години, за да открие своето вдъхновение…
През 1525 г. Луини е нает да нарисува религиозна фреска в църква из хълмовете на Ломбардия. Художникът вижда в църквата красивата Симонета ди Сароно, наскоро загубила мъжа си в кървавите войни между италианските градове държави, и остава запленен от нейната красота и от тъжните й очи. Той я обезсмъртява като Мадоната в своята най-прочута творба, която и днес може да бъде видяна в църквата „Санта Мария деи Мираколи” в Сароно.
Художникът и моделът му се влюбват и като символ на любовта им Симонета създава свой шедьовър – тя измисля питие за любимия си от сока на бадемите, които растат в нейната градина. Но докато стенописът и ликьорът стават все по-популярни, връзката на двойката предизвиква скандал, който заплашва любовта им. И дори живота им...
И днес хората се наслаждават на Amaretto Disaronno, но малцина знаят историята за любовта, която е вложила горчиво-сладката си тайна в него.
„И до днес Симонета ди Сароно живее по стените на „Свети Мавриций“ в лицето на всяка светица и на всяка Мария Магдалина, както и в Сароно, където всяка Мадона е тази същата дама. Голяма част от тези свети жени на едно или друго място върху одеждите си носят символа на сърце от бадемови листа. За мен – казва Фиорато - това е повече от доказателство, че тази красавица с червената коса, белите ръце и прихлупените ломбардски очи е била неразривна част от живота на Бернардино Луини, както и от сърцето му. А може би никога не е съществувала.”
След като разгада мистерията на прочутата картина „Пролет" на Сандро Ботичели в бестселъра „Тайната на Ботичели”, Марина Фиорато отново черпи вдъхновение от живота и творчеството на един от най-талантливите художници на Ренесанса - Бернардино Луини. Неговото име се свързва и със създаването на най-старата бадемова напитка – амаретото.
Романът „Мадоната на бадемите” разкрива историята за любовта, от която са родени най-известният ликьор Amaretto Disaronno и някои от най-красивите фрески на ренесансовата живопис, изрисувани от ученикa на Леонардо да Винчи - Бернардино Луини (ок.1480/82-1532). Смята се, че Луини е работил с Леонардо. В източници от онази епоха се казва, че „е взел от него толкова, колкото способностите и родословието са му позволили”. Много от творбите му са приписвани на Леонардо. Луини е особено известен с грациозните си женски образи с издължени очи, наречени от Владимир Набоков „луинески” в романа му „Венецианката”.
„Много малко се знае за живота на Бернардино Луини, затова си позволих волността да добавя редица фикционални подробности към историята. Но работата му говори сама за себе си. Ако ходите в Италия, непременно се отбийте в красивата църква „Санта Мария деи Мираколи“ в Сароно (днес наричана „Сантуарио Беата Верджине деи Мираколи“). Но ако искате да видите истинския гений на Бернардино, прекрачете прага на манастира „Сан Маурицио“ (бившият „Монастерио Маджоре“) в Милано, чиито стенописи са върховото достижение на великия художник.” – споделя Марина Фиорато.
Провокирана от живота и таланта на Бернардино Луини, Марина Фиорато разкрива в „Мадоната на бадемите” историята за любовта, която вдъхновява художника да създаде един от своите шедьоври.
Когато през 1503 младият Луини се заклева, че всяка жена, която рисува, ще бъде красива като ангел, той няма никаква представа, че ще трябва да почака повече от двайсет години, за да открие своето вдъхновение…
През 1525 г. Луини е нает да нарисува религиозна фреска в църква из хълмовете на Ломбардия. Художникът вижда в църквата красивата Симонета ди Сароно, наскоро загубила мъжа си в кървавите войни между италианските градове държави, и остава запленен от нейната красота и от тъжните й очи. Той я обезсмъртява като Мадоната в своята най-прочута творба, която и днес може да бъде видяна в църквата „Санта Мария деи Мираколи” в Сароно.
Художникът и моделът му се влюбват и като символ на любовта им Симонета създава свой шедьовър – тя измисля питие за любимия си от сока на бадемите, които растат в нейната градина. Но докато стенописът и ликьорът стават все по-популярни, връзката на двойката предизвиква скандал, който заплашва любовта им. И дори живота им...
И днес хората се наслаждават на Amaretto Disaronno, но малцина знаят историята за любовта, която е вложила горчиво-сладката си тайна в него.
„И до днес Симонета ди Сароно живее по стените на „Свети Мавриций“ в лицето на всяка светица и на всяка Мария Магдалина, както и в Сароно, където всяка Мадона е тази същата дама. Голяма част от тези свети жени на едно или друго място върху одеждите си носят символа на сърце от бадемови листа. За мен – казва Фиорато - това е повече от доказателство, че тази красавица с червената коса, белите ръце и прихлупените ломбардски очи е била неразривна част от живота на Бернардино Луини, както и от сърцето му. А може би никога не е съществувала.”
312 pages, Paperback
First published January 1, 2006
About the author
Marina Fiorato
12 books574 followersMarina Fiorato is half-Venetian. She was born in Manchester and raised in the Yorkshire Dales.
She is a history graduate of Oxford University and the University of Venice, where she specialized in the study of Shakespeare’s plays as an historical source.
After University she studied art and since worked as an illustrator, actress and film reviewer.
She also designed tour visuals for rock bands including U2 and the Rolling Stones.
She was married on the Grand Canal and lives in North London with her husband, son and daughter.
http://us.macmillan.com/author/marina...
She is a history graduate of Oxford University and the University of Venice, where she specialized in the study of Shakespeare’s plays as an historical source.
After University she studied art and since worked as an illustrator, actress and film reviewer.
She also designed tour visuals for rock bands including U2 and the Rolling Stones.
She was married on the Grand Canal and lives in North London with her husband, son and daughter.
http://us.macmillan.com/author/marina...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 135 reviews
July 4, 2019
Several twists in the plot and a great ending. The historical reality of how a minority was treated will bring tears to your eyes. Wonderful depictions of art. Great read.
March 11, 2022
Spoj historije, umjetnosti, ljubavi i prijateljstva. Odlična priča ❤️
Ovo mi je prvi susret sa autoricom i već tražim njene druge romane...
Ovo mi je prvi susret sa autoricom i već tražim njene druge romane...
August 2, 2009
Two parallel stories of love, loss and growing up. Simonetta is a widow at 17, and her dead husband has left her broke, so in order to save her house she agrees to pose as Madonna for artist Bernardino Luini who is painting a religious fresco in her local church. Peasant orphan Amaria is being raised by a kind woman she calls Nonna, and when she tells Nonna of the strange wild man in the woods, Nonna goes to look for him and takes him into their home. On the verge of death, the man they call Selvaggio has what appears to be many war wounds, but he doesn't remember anything of his former life or how he came to be injured.
Historical fiction is a genre I've not really tried before, as I didn't think I'd enjoy it very much. How wrong I was! The story was so easy to get in to, and the characters are fantastically written, I found it so easy to imagine them in my mind with the vivid descriptions that are given. I enjoyed reading about the wars and the religious persecutions of Jews and thought both subjects were written about really well. To put it simply, there was nothing about this book I disliked at all, everything about it was great. I'd really recommend it and I'm eager to now read The Glassblower Of Murano, Marina Fiorato's first novel set in the same time period.
Historical fiction is a genre I've not really tried before, as I didn't think I'd enjoy it very much. How wrong I was! The story was so easy to get in to, and the characters are fantastically written, I found it so easy to imagine them in my mind with the vivid descriptions that are given. I enjoyed reading about the wars and the religious persecutions of Jews and thought both subjects were written about really well. To put it simply, there was nothing about this book I disliked at all, everything about it was great. I'd really recommend it and I'm eager to now read The Glassblower Of Murano, Marina Fiorato's first novel set in the same time period.
September 1, 2019
Comprei este livro em promoção pois a sinopse despertou a minha curiosidade mas não tinha muitas expectativas, no entanto, foi uma excelente surpresa.
A autora pega na lenda do licor Amaretto e mistura-a com a história de o pintor Bernardino Luini e Simonetta, uma jovem viúva.
Julguei que poderia ser excessivamente romântico e, apesar de termos algumas histórias de amor, acaba por nos transmitir muito mais.
Vejam a minha opinião mais detalhada em vídeo, AQUI.
A autora pega na lenda do licor Amaretto e mistura-a com a história de o pintor Bernardino Luini e Simonetta, uma jovem viúva.
Julguei que poderia ser excessivamente romântico e, apesar de termos algumas histórias de amor, acaba por nos transmitir muito mais.
Vejam a minha opinião mais detalhada em vídeo, AQUI.
March 28, 2016
Zanimljiva priča o ljubavi i nastanku amaretta, s autoričinim maštovitim interpretacijama pozadina nastanaka nekih poznatih umjetničkih djela (u kojima, između ostalog, na duhovit način 'otkriva' kako je nastao onaj slavni Mona Lisin smiješak). Baš mi se svidjela :)
June 2, 2015
:):)
antes de mais esta historia vale mais que as 5* para mim vale "infinito"*
uma historia que no mínimo me deixou, tipo "afinal do que se fala aqui"?
a acção torna-se rápida, a trama fluida, a historia conta a "historia".
numa Itália renascentista onde a Santa Inquisição começa a despontar, o crime que é "amar", a bravura dos que afinal não querem ser meros peões de uma idelologia de fachada, torna-se o cerne de historia.
Afinal quem tem a pureza de sentimentos corresponde, acarinha e faz valer esses sentimentos.
E eis que afinal quem se fechou para o Mundo revela de uma forma única, simples e extremamente humana o valor de um beijo.
"...pois quando fechamos os olhos ao beijar, seja a cabeça de uma criança, os pés de um santo ou os lábios de uma pessoa amada, esse beijo significa tudo. Só então fechamos os olhos ao Mundo e nos lembramos de Sentir."
Sem duvida que Marina Fiorato me trouxe inequivocamente uma luz diferente sobre o romance historico, sem ser meramente um romance sobre paixão é tambem e acima de tudo um romance de sentimentos a todos os niveis, de mães e seus filhos adoptivos, de filhos adoptados a pais adoptados, amor fraterno e porque não amor á Humanidade no seu sentido mais lato.
A todos os Santos e Santas que existiram e que afinal mais não eram que homens e mulheres que de destacaram por reagirem ao tratamento injusto e imoral dos que governavam.
Seja lenda, ficção ou realidade tudo se mistura de uma forma em que a leitura se torna voraz impelindo-nos a chegar ao fim.
E no Fim, fechamos o livro e conseguimos visualizar todos os frescos que Bernardino Luini pintou e de todas as imagens da Virgem e das Santas com as feições da sua mulher amada. :)
antes de mais esta historia vale mais que as 5* para mim vale "infinito"*
uma historia que no mínimo me deixou, tipo "afinal do que se fala aqui"?
a acção torna-se rápida, a trama fluida, a historia conta a "historia".
numa Itália renascentista onde a Santa Inquisição começa a despontar, o crime que é "amar", a bravura dos que afinal não querem ser meros peões de uma idelologia de fachada, torna-se o cerne de historia.
Afinal quem tem a pureza de sentimentos corresponde, acarinha e faz valer esses sentimentos.
E eis que afinal quem se fechou para o Mundo revela de uma forma única, simples e extremamente humana o valor de um beijo.
"...pois quando fechamos os olhos ao beijar, seja a cabeça de uma criança, os pés de um santo ou os lábios de uma pessoa amada, esse beijo significa tudo. Só então fechamos os olhos ao Mundo e nos lembramos de Sentir."
Sem duvida que Marina Fiorato me trouxe inequivocamente uma luz diferente sobre o romance historico, sem ser meramente um romance sobre paixão é tambem e acima de tudo um romance de sentimentos a todos os niveis, de mães e seus filhos adoptivos, de filhos adoptados a pais adoptados, amor fraterno e porque não amor á Humanidade no seu sentido mais lato.
A todos os Santos e Santas que existiram e que afinal mais não eram que homens e mulheres que de destacaram por reagirem ao tratamento injusto e imoral dos que governavam.
Seja lenda, ficção ou realidade tudo se mistura de uma forma em que a leitura se torna voraz impelindo-nos a chegar ao fim.
E no Fim, fechamos o livro e conseguimos visualizar todos os frescos que Bernardino Luini pintou e de todas as imagens da Virgem e das Santas com as feições da sua mulher amada. :)
June 2, 2017
"Da Vinči nije imao sluha za duhovnost ; njegov prezir prema religiji graničio je s jeresi. Bilo je neke ironije u činjenici da je maestro, guste sijede brade i kose, veoma podsjećao na lik Boga u kojeg nije vjerovao...", jedan je od prvih citata s kojima me ovaj roman Marine Fiorato osvojio. Događaji vrve od emocija, od tuge do strasti ali i ljutnje s kojom dvoje budućih ljubavnika započinje odnos. Simoneta iako idealizirane ljepote, žena je od krvi i mesa, puna dilema, u raskoraku između odgoja i načina života koji od nje zahtjeva preobrazbu. Lik Mandorate, njenog prijatelja i poslovnog partnera je mračan, hladan ali i iskren i mudar. Kroz njihove razgovore saznajemo kako su ljudi koji su se u to vrijeme bavili trgovinom i imali drugačije svjetonazore od većine bili izloženi predrasudama, koje su ponekad završavale i pogibeljno. Lik Leonardovog učenika Bernardina Luinija doživljava u toku romana duboku ali shvatljivu preobrazbu zahvaljujući opet nekim sporednim likovima bez kojih priča ne bi bila isti da su kojim slučajem izostavljeni. Ne smeta mi što je kraj, slično kao u Puhaču stakla s Murana pomalo bajkovit, jer mi je u nekim dijelovima skoro izmamio suze a inače rijetko pristupam knjigama s emotivne strane. Možda i nije u rangu nekih knjiga koje od mene imaju pet zvjezdica, ali cijenim Marinin trud koji je očigledan u njenim opisima povijesnih likova i događaja i njen istraživački pristup. Kroz njene sad već dvije knjige bolje sam upoznala Italiju, a nadam se da ću neka od mjesta koje opisuje imati priliku i u stvarnosti upoznati i posjetiti :)
July 22, 2018
Prekrásny román. Som rada, aká náhoda mi ho prvidiela do cesty, pretože pred pár rokmi to bola absolútne neplánovaná kúpa, pri neplánovanej návšteve kníhkupectva. K prečítaniu som sa dostala, až teraz, no bola to moja šálka kávy. Taliansko ma očarilo, tak ako aj príbeh samotný a postavy som si veľmi obľúbila. Bol to román, ako z mojich snov. Dokonale mi sadol a rozhodne sa musím poobzerať po ostatných dielach od autorky. Počas týchto troch dní čítania som bola mysľou veľmi ďaleko. Akoby som sa ešte stále len pomaly prebúdzala zo sna.
May 28, 2019
Jedna "zamerka" - ako je onaj 'veliki' plot twist trebalo da bude 'veliki' - od prvog poglavlja gde se lik pojavio, jasno mi je bilo koliko su dva i dva.
Bez obzira na to, meni je ova knjiga tako topla. Divno!
Bez obzira na to, meni je ova knjiga tako topla. Divno!
May 13, 2014
След "Стъкларят от Мурано","Тайната на Ботичели" и "Дъщерята на Сиена",Марина Фиорато ме изкуши с "Мадоната на бадемите".Обичам тази Италия,обрисувана в страниците на романите й-звуци,вкусове,цветове,имена,пейзажи и изкуство се сглобяват като парченца от пъзел във въображението ми и ме приканват да чуя вълничките,които се разбиват във Венеция или да усетя горчивият вкус на бадемите в Сароно.
Историята описва живота на млада Симонета ди Сароно ,която губи съпруга си Лоренцо по време на битка.Със смъртта му тя научава,че е разорена,като почти всички пари са били похарчени за оборудване за войниците.Започват да се натрупват дългове и младата жена няма друг избор освен да се раздели с всички мебели,рокли и прислуга.
В този тежък момент,когато парите въпреки всички жертви не са достатъчни,Симонета се обръща към евреин,обрисуван от неуките селяни като създание на мрака,обладан от дявола и с тяло на мечка.Когато се сблъскват обаче,тя е изненадана да види,че той е човек, точно като нея.Следвайки съвета му да спечели малко пари,за да успее да й помогне и той,тя се съгласява да позира за религиозна фреска в местната църква като Мадоната,изработвана в момента от Бернардино Луини,ученик на Леонардо да Винчи.Различните характери още в началото правят отношенията им обтегнати и остри,но с времето между тях започва да гори любов,изразена в една целувка на грешното място в грешното време.Бернардино е принуден да избяга в Милано,а младата жена живее в заточение в своя дом.В момент на отчаяние и самота,Симонета изследва вкуса на бадемите и успява да го съчетае с алкохол,откривайки тайната на приготвянето на ликьор Amaretto Disaronno.
Паралелно тече историята на две жени от скромно потекло,които намират ранен мъж без спомени в гората,който наричат Селваджо.Те го приютяват в домът си и се грижат той да възвърне физическото и психическото си здраве.
Двете истории са свързани по-между си е в един момент съдбите на героите се преплитат.
Това не е обикновена любовна история-тук ще усетите взрив от вкусове,палитра от цветове и подробно описание на италианският пейзаж.Описана е нетолерантността и предразсъдъците между религиите,многобройните жертви на Инквизицията,жестокостта на император Максимин,легенди за светци и грешници,за мъченици и герои,които намират израз чрез таланта на Бернардино Луини.
Историята описва живота на млада Симонета ди Сароно ,която губи съпруга си Лоренцо по време на битка.Със смъртта му тя научава,че е разорена,като почти всички пари са били похарчени за оборудване за войниците.Започват да се натрупват дългове и младата жена няма друг избор освен да се раздели с всички мебели,рокли и прислуга.
В този тежък момент,когато парите въпреки всички жертви не са достатъчни,Симонета се обръща към евреин,обрисуван от неуките селяни като създание на мрака,обладан от дявола и с тяло на мечка.Когато се сблъскват обаче,тя е изненадана да види,че той е човек, точно като нея.Следвайки съвета му да спечели малко пари,за да успее да й помогне и той,тя се съгласява да позира за религиозна фреска в местната църква като Мадоната,изработвана в момента от Бернардино Луини,ученик на Леонардо да Винчи.Различните характери още в началото правят отношенията им обтегнати и остри,но с времето между тях започва да гори любов,изразена в една целувка на грешното място в грешното време.Бернардино е принуден да избяга в Милано,а младата жена живее в заточение в своя дом.В момент на отчаяние и самота,Симонета изследва вкуса на бадемите и успява да го съчетае с алкохол,откривайки тайната на приготвянето на ликьор Amaretto Disaronno.
Паралелно тече историята на две жени от скромно потекло,които намират ранен мъж без спомени в гората,който наричат Селваджо.Те го приютяват в домът си и се грижат той да възвърне физическото и психическото си здраве.
Двете истории са свързани по-между си е в един момент съдбите на героите се преплитат.
Това не е обикновена любовна история-тук ще усетите взрив от вкусове,палитра от цветове и подробно описание на италианският пейзаж.Описана е нетолерантността и предразсъдъците между религиите,многобройните жертви на Инквизицията,жестокостта на император Максимин,легенди за светци и грешници,за мъченици и герои,които намират израз чрез таланта на Бернардино Луини.
October 11, 2012
Encantador... é como definiria este livro!!! :)
A história inicia-se com Simonetta di Saronno, uma jovem que aos 17 anos se vê viúva de Lorenzo, que morreu em combate. Pouco tempo depois descobre que está falida e numa tentativa de salvar a casa do seu marido, recorre a Manodorata, um judeu que a aconselha a procurar uma forma de ganhar algum dinheiro.
Entretanto, Bernardino Luini, um aprendiz de Leonardo da Vinci, que se torna também num grande pintor fica deslumbrado com Simonetta e convida-a para servir de modelo. Sem alternativa, a jovem aceita.
No entanto, depressa o amor faz das suas e os dois selam o seu amor num beijo que irá escandalizar a Igreja!
Com várias histórias ligadas entre si e com personagens extremamente cativantes, este livro é um misto de arte e paixão, que tem por base uma Itália Renascentista, onde imperam a guerra, os escândalos e a intolerância religiosa!!
A história inicia-se com Simonetta di Saronno, uma jovem que aos 17 anos se vê viúva de Lorenzo, que morreu em combate. Pouco tempo depois descobre que está falida e numa tentativa de salvar a casa do seu marido, recorre a Manodorata, um judeu que a aconselha a procurar uma forma de ganhar algum dinheiro.
Entretanto, Bernardino Luini, um aprendiz de Leonardo da Vinci, que se torna também num grande pintor fica deslumbrado com Simonetta e convida-a para servir de modelo. Sem alternativa, a jovem aceita.
No entanto, depressa o amor faz das suas e os dois selam o seu amor num beijo que irá escandalizar a Igreja!
Com várias histórias ligadas entre si e com personagens extremamente cativantes, este livro é um misto de arte e paixão, que tem por base uma Itália Renascentista, onde imperam a guerra, os escândalos e a intolerância religiosa!!
August 7, 2011
I'm definitely going to keep my eyes out for Marina Fiorato. I enjoyed The Glassblower of Murano and now this one. It was easy to read and an interesting story. I always love historical novels set in Italy and this was no exception. After reading this I have a yearning for amaretto and would love to learn more about the paintings of Bernardino Luini.
September 18, 2015
Knjiga u kojoj ima sve sto bi trebalo! Preporuka svima koji ne vole pateticno; a drage su im ljubav, prijateljstvo, tragedija i sve ostale zivotne svakodnevice! Ocjena 4.5
April 29, 2020
Отново се завърнах към творчеството на М.Фиорато и много се радвам от този факт , тъй като бях забравила колко красиво умее да пише тя. Историята много ми хареса , а описанията на Италия са пленителни. Повече за книгата ще намерите тук - https://booumouse.blogspot.com/2020/0...
August 21, 2013
Ova mala knjižica čija je priča smještena u Lombardiju 1525. godine me oduševila. Priča je to o Simonetti, udovici , koja je zbog gubitka muža prisiljena boriti se za svoj imetak, jer joj prijeti bankrot.Odlučna je da spasi imanje , te radi sve kako bi se domogla novca, pa tako posuđuje novac od Židova, premda je to za nju veliki rizik, jer se u tadašnje vrijeme svako druženje sa Židovima smatralo grijehom,a tadašnji Židovi su bili proganjani. Da bi zaradila novac, pozira za lik djevice u crkvi slikaru Bernardinu Luiniu, talentiranom učeniku Leonarda da Vincija.Između njih se rađa ljubav,međutim javnost ih osuđuje zbog nemoralnosti, te je mladi slikar prinuđen da pobjegne , a Simonetta je prinuđena da se i dalje bori za svoju egzistenciju radeći liker od badema.
Zanimljivo je i to što je knjiga temeljena na nekim povijesnim činjenicama, doduše ne cijela, tako da je jednim dijelom pisana po istinitim događajima, a jednim dijelom je ona stvar fikcije .Knjiga je divna, dirljiva i jako zanimljiva, barem za mene. Isto tako čitajući ovu knjigu naučit ćete puno o nekim slikarima koji su zaista postojali( Tu prije svega mislim na samog Bernardina Luinia, koji je na zidovima San Maurizia naslikao Simonettu i dao joj lik Marije Magdalene, te lice svake svetice., a u Saronnu lik Djevice Marije. Pročitavši knjigu malo sam googlala pa sam našla te predivne slike i zaista može se sa sigurnošću reći da je lice na slikama uvijek isto. Da li je Simonetta zaista postojala, možemo samo nagađati, ali mislim da ipak ima nekih dokaza . Moram napomenuti da je u knjizi opisana i ljubav joše jednog para, a to je Amaria, obična , jednostavna djevojka iz nižeg staleža i Selvagia, mladića koji itekako ima veze sa Simonettom. Zašto ? Neću vam otkriti. Mogu samo reći da mi se ovaj drugi par puno više svidio, baš zbog jednostavnosti u svemu. Jednostavnosti u ophođenju, ljubavi koja je kod njih na neki način produhovljena i iskrena, ljubav „iz srca i duše“.
U knjizi je na zanimljiv način opisano i pravljenje čuvenog likera Amaretta , kojim se navodno bavila Simonetta i prema legendi poklonila ga umjetniku koji ju je naslikao.
Moje viđenje knjige je da je zaslužila osvrt i naravno svaku minutu mog vremena,ne samo zbog lijepih opisa i rečenica koje odišu povijesnim činjenicama, već i zbog tog što ova knjiga daje uvid u neki daleki svijet i vrijeme , opisuje na jedan predivan način neke povijesne činjenice i događaje, te ljubav i nadu koja je glavni pokretač ove lijepe priče.
January 27, 2015
Samom činjenicom što je radnja smještena u Italiju, ova je knjiga kod mene zaradila bodove: obožavam tu zemlju i njihov jezik, za mene jedini pravi jezik ljubavi, ali ajmo mi na knjigu.
Priča o Simonetti di Saronno je još jedna priča o jakim, hrabrim ženama koje znaju ići same kroz život i boriti se sa svima koji im to onemogućavaju. Izgubivši muža u ratu, mislila je da je izgubila sve – volju za životom, sebe samu, nesposobnost pronalaženja sreće u malim stvarima. Ali sudbina joj je pokazala drugačiji put, od straha zbog gubitka imanja do velikog prijateljstva sa omraženim Židovom znanim kao Manodorata (Zlatna Ruka) i ljubavi prema njegovim sinovima.
Mislila je da nikad više neće biti sposobna voljeti drugog muškarca, i nije... sve dok nije srela Bernardina Luinija, učenika Leonarda Da Vincija, koji zarađuje za život oslikavajući crkve. Na njegovim zidovima niču anđeli i sveci, ali kad Bernardino prvi put ugleda Simonettu, nijedna druga osim nje više neće biti kistom ovjekovječena Madonna.
I dok se na zidovima crkve oslikava jedna prekrasna ljubavna priča, dotle na drugom kraju grada živi prelijepo siroče Amaria sa svojom Nonnom (koja joj naravno nije baka ali je preuzela brigu o njoj) kojoj je sudbina također čudno promiješala karte i dovela u njen život „Divljaka“ (Selvaggio), čovjeka bez imena i adrese... i eto još jedne ljubavne priče.
Neću otkrivati što je dalje bilo (zbog onih koji nisu čitali knjigu), ali u jednom trenutku sam pomislila: Ma neće se valjda to dogoditi!!! I, hvala Bogu, nije. Otkrit ćete sami na što sam mislila. Tako dok sam se malo svađala sa jednim od glavnih likova, knjiga je bila pročitana. Priznat ću vam, završila je onako kako sam htjela.
I da, dok sam čitala, cijelo vrijeme sam u ustima osjećala onaj predivni slatko-gorki okus badema...
Priča o Simonetti di Saronno je još jedna priča o jakim, hrabrim ženama koje znaju ići same kroz život i boriti se sa svima koji im to onemogućavaju. Izgubivši muža u ratu, mislila je da je izgubila sve – volju za životom, sebe samu, nesposobnost pronalaženja sreće u malim stvarima. Ali sudbina joj je pokazala drugačiji put, od straha zbog gubitka imanja do velikog prijateljstva sa omraženim Židovom znanim kao Manodorata (Zlatna Ruka) i ljubavi prema njegovim sinovima.
Mislila je da nikad više neće biti sposobna voljeti drugog muškarca, i nije... sve dok nije srela Bernardina Luinija, učenika Leonarda Da Vincija, koji zarađuje za život oslikavajući crkve. Na njegovim zidovima niču anđeli i sveci, ali kad Bernardino prvi put ugleda Simonettu, nijedna druga osim nje više neće biti kistom ovjekovječena Madonna.
I dok se na zidovima crkve oslikava jedna prekrasna ljubavna priča, dotle na drugom kraju grada živi prelijepo siroče Amaria sa svojom Nonnom (koja joj naravno nije baka ali je preuzela brigu o njoj) kojoj je sudbina također čudno promiješala karte i dovela u njen život „Divljaka“ (Selvaggio), čovjeka bez imena i adrese... i eto još jedne ljubavne priče.
Neću otkrivati što je dalje bilo (zbog onih koji nisu čitali knjigu), ali u jednom trenutku sam pomislila: Ma neće se valjda to dogoditi!!! I, hvala Bogu, nije. Otkrit ćete sami na što sam mislila. Tako dok sam se malo svađala sa jednim od glavnih likova, knjiga je bila pročitana. Priznat ću vam, završila je onako kako sam htjela.
I da, dok sam čitala, cijelo vrijeme sam u ustima osjećala onaj predivni slatko-gorki okus badema...
December 28, 2012
Wow. This book was pure magic from beginning to end.
Simonetta di Saronno is a young widow, losing her fortune and her husband to the war. Bernardino Luini, an apprentice to the grand Leonardo da Vinci, is a talented painter revelling in the joys of the flesh and wanting to do more besides painting hands. When he first laid eyes on Simonetta, he knew she would be his Madonna and he would possess her. What he didn't realise was how deep his love would be, how much of himself he would reveal and how he would find his way back to God because of that love.
Set against the backdrop of churches, frescos and saints combined with various other colourful side characters and the plight of Jews only highlights the beauty of Fiorato's craft. I totally didn't see the twist coming, and when it came, everything fell together like perfect pieces of a puzzle. I left the world of Simonetta and Bernardino with a happy sigh, knowing that all would be well.
Simonetta di Saronno is a young widow, losing her fortune and her husband to the war. Bernardino Luini, an apprentice to the grand Leonardo da Vinci, is a talented painter revelling in the joys of the flesh and wanting to do more besides painting hands. When he first laid eyes on Simonetta, he knew she would be his Madonna and he would possess her. What he didn't realise was how deep his love would be, how much of himself he would reveal and how he would find his way back to God because of that love.
Set against the backdrop of churches, frescos and saints combined with various other colourful side characters and the plight of Jews only highlights the beauty of Fiorato's craft. I totally didn't see the twist coming, and when it came, everything fell together like perfect pieces of a puzzle. I left the world of Simonetta and Bernardino with a happy sigh, knowing that all would be well.
March 6, 2014
As I'm writing this, I've just put the book back on the shelf, and my hands are slightly trembling.
Good Gods of inspiration, what a story! I started reading with no expectations, except a great interest in the italian renaissance and its art. And the book goes on to take me utterly by surprise.
The characters were so real - some of them are actually real people - and I found that I cared deeply about them, a rare experience for me.
In short, there are no words I know that does this book any justice, except maybe "sublime".
Just read it, you wont be sorry.
Nuff said. :)
Good Gods of inspiration, what a story! I started reading with no expectations, except a great interest in the italian renaissance and its art. And the book goes on to take me utterly by surprise.
The characters were so real - some of them are actually real people - and I found that I cared deeply about them, a rare experience for me.
In short, there are no words I know that does this book any justice, except maybe "sublime".
Just read it, you wont be sorry.
Nuff said. :)
February 13, 2023
It's soul-destroying to see that Marina Fiorato has not published anything since 2017. I do hope she does soon. I simply love her stories ❤️
Marina writes emotional scenes with such fluidity that I find myself captivated and challenged by them, never knowing the true depth of their influence upon me until I must, somewhat unwillingly, close the book and sleep.
Spellbinding.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Marina writes emotional scenes with such fluidity that I find myself captivated and challenged by them, never knowing the true depth of their influence upon me until I must, somewhat unwillingly, close the book and sleep.
Spellbinding.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
March 18, 2022
Um livro sobre amor, amor fraternal, amor à arte, amor à Humanidade, que se desenrola numa Itália Renascentista, numa escrita maravilhosa.
Um romance sobre sentimentos baseado na lenda do licor de Amaretto
Um romance sobre sentimentos baseado na lenda do licor de Amaretto
April 1, 2016
Muito bom! Gostei bastante, embora não goste de amêndoa amarga! ;)
March 12, 2018
This is the second time I've read this book and much preferred it second time round. This is a book to read and savour rather than devour it while being on holiday (as I did first time)
July 15, 2019
Et vidunderlig verk av Marina Fiorato. En av mine favoritter når det gjelder historisk fiksjon.
November 13, 2021
Ne volim da pišem na temu politike, vjere i sporta, ali pošto je ova, kao i dosadašnje knjige istog pisca, mješavina fikcije i istorijskih događaja i ličnosti, moram reći par riječi o onome što je na mene ostavilo utisak.
To je konstantna netrpeljivost među ljudima zbog vjere, boje kože, nacionalnosti, pola i čega sve ne i stalna potreba da se krvlju to sve "izravna" i bude kako pobjednici smatraju da treba.
Hoćemo li se ikada opametiti, naučiti da poštujemo tuđe, čak i kada se naše razlikuje? U redu, ne moramo da volimo, ali bar da ne mrzimo i da naučimo živjeti u miru s razlikama jer Bog je Bog, ma kako ga mi zvali.
To je konstantna netrpeljivost među ljudima zbog vjere, boje kože, nacionalnosti, pola i čega sve ne i stalna potreba da se krvlju to sve "izravna" i bude kako pobjednici smatraju da treba.
Hoćemo li se ikada opametiti, naučiti da poštujemo tuđe, čak i kada se naše razlikuje? U redu, ne moramo da volimo, ali bar da ne mrzimo i da naučimo živjeti u miru s razlikama jer Bog je Bog, ma kako ga mi zvali.
July 16, 2017
U izdanju Vulkan-a, knjiga ima 319 str. Moglo je to i mnogo bolje. Ideja je savršena, priča je i legenda i zbilja. Razrada plitka, neopisna, gola.
Read
January 5, 2019Graag gelezen, met historische inhoud en ook spannende levensverhalen.
July 12, 2018
No século XVI a Europa passava por muitas transformações por conta da guerra. Simonetta Di Saronno foi uma das milhares de mulheres que perderam seus maridos e até mesmo filhos no fronte da guerra. A jovem italiana que aos 17 anos perderam o seu companheiro, se vê sozinha e sem muita esperança de um dia voltar a ser feliz. De um casamento arranjado com o jovem Lorenzo, um poderoso senhor feudal, ela aprendeu a ser feliz ao lado marido. O jovem casal desenvolveu um amor genuíno e viviam felizes até a guerra estourar.
Lorenzo viu sua vida passar em seus últimos momentos, e foi em sua amada Simonetta que ele pensou em seu último suspiro. Caiu aos pés de seu fiel escudeiro Gregório, que nada pode fazer para ajudar seu amo. Foi Gregório quem levou a triste notícia para a jovem, agora viúva.
Na outra ponta da história, temos o pintor Bernardino Luini, aprendiz de Da Vinci, e com um talento em pleno desenvolvimento. Para escapar da fúria de um marido traído, ele acabou indo para Toscana a mando do famoso pintor. Ele foi encarregado por Da Vinci de fazer os afrescos da Igreja de Santa Maria dei Miracoli.
E foi na igreja que Simonetta e Bernardino se encontraram. No momento em que a jovem rezava pela alma do marido, o jovem e mulherengo pintor a viu, e no mesmo instante sabia que ela era a mulher perfeita, a que ele tanto procurava para suas pinturas. E ali, sem nem ao menos conhecê-la, ou mesmo a história de Simonetta, ele fez um convite que a deixou escandalizada: que ela fosse a musa de suas pinturas.
Enquanto Simonetta fugia da proposta de Bernardino, e principalmente dos sentimentos que o breve encontro lhe despertou, o pintor foi conhecendo mais da bela mulher que perdera o marido, e estreitava sua amizade com o padre responsável pela igreja.
Mas a perda de Lorenzo foi apenas um dos golpes que Simonetta sofreu. Ela que sempre teve uma vida tranquila financeiramente, acabou sendo confrontada pela dura e nova realidade. Seu amado marido acabou desperdiçando a fortuna da família equipando as tropas italianas para a guerra. Sozinha, e sem família, ela teria que aprender a se virar e gerar renda para seu próprio sustento. Contanto apenas com o apoio de sua fiel ajudante Rafaela e com Gregório, Simonetta acabou aceitando o primeiro conselho que mudaria sua vida: foi pedir ajuda a Manadorata.
Manadorata é um judeu que acabou fugindo com sua família por conta da perseguição contra seu povo. Mesmo não sendo bem visto pela população local, sua vida ainda era relativamente tranquila, perto do que vivia em seu antigo lar. Com sua inteligência para os negócios, ele prosperou e tornou-se um homem rico, sendo isso mais um ponto negativo usado pela população.
Manadorata decidiu ajudar a jovem viúva, e antes de qualquer coisa, deu um segundo conselho para Simonetta: que ela aceitasse ser pintada por Bernardino .
Desta relação de negócios acabou nascendo uma grande e forte amizade. Simonetta e Manadorata acabaram tornando-se mais do que amigos. A jovem não se deixou levar pelas aparências e falatórios, e muito menos pela religião e descendência. Em seu pior momento de vida, onde muitos cristãos lhe deram as costas e a julgaram, aquele judeu, tão perseguido, lhe estendeu a mão.
E foi a força e a sinceridade desta amizade que definiu um desfecho tão lindo para um momento tão cruel.
Mas, o enredo não fica apenas na amizade deles. Simonetta acaba se interessando por Bernardino, mas ambos não estão amadurecidos o suficiente para enfrentarem toda a hipocrisia de uma época. A jovem, tão crente em sua fé, acaba sucumbindo e virando-se contra Deus, o mesmo que para ela, tinha lhe tirado tudo. Enquanto o jovem pintor ateu, foge perdido em seu amor e em sua falta de fé, ciente que precisava antes saber quem realmente era.
Fechando a história, temos a jovem Amaria Sant'Ambrogio, uma órfão encontrada ainda bebê pela Nonna, bem no dia em que esta recebe a notícia de que seu amado filho Felippo havia morrido na guerra. Este encontro, que já tinha 23 anos, mudou a vida de ambas. Amaria que foi abandonada a própria sorte logo após seu nascimento, e Nonna, que não tinha mais sentido algum em sua vida, encontrou neste bebê um rumo para si, e acabou dando para a jovem uma oportunidade de vida.
Fato este que estava prestes a acontecer de novo, pois Amaria acaba vendo um monstro na floresta. Monstro este que sua Nonna acabou descobrindo ser um jovem desorientado e muito ferido, que ela acolheu e cuidou, da mesmo forma que teria acolhido e cuidado de seu filho, se tivesse tido a chance de se despedir.
Os cuidados de Amaria e de Nonna fizeram o rapaz sobreviver. Ele que não se lembrava de nada, nem do próprio nome, acabou recebendo o nome de Selvaggio Santo Ambrósio, e permaneceu ao lado das duas mulheres que lhe deram a vida, amando-as como se fossem sua mãe/avó e sua irmã.
Mas entre Amaria e Selvaggio os sentimentos foram se tornando muito mais que fraternos, para alegria de Nonna, que não gostaria de ver o jovem partir.
E em um momento decisivo na vida de Simonetta e Amaria, elas acabam se cruzando, e este encontro acaba resultando em uma descoberta que pode mudar para sempre a vida de ambas as mulheres. Um segredo revelado que poderia muito bem continuar adormecido... ou será que não?
Uma história rica em detalhes de uma época governada pela ignorância e intolerância, onde os que não seguia as regras eram duramente punidos. Apesar da pouca idade e da pouca experiência de vida, Simonetta se mostrou uma mulher forte e decidida. Confesso que me surpreendi e muito com ela, principalmente por conta da época retratada e da forma como foi criada.
Amaria também é uma jovem interessante e admirável, assim como sua Nonna, mas o grosso da história gira mesmo em torno de Simonetta.
Bernardino a princípio pode deixar alguns com raiva, por conta de suas ações, mas aos poucos o leitor vai percebendo que tudo era uma fachada de autodefesa. Selvaggio que apareceu do nada, e nem sabia quem era, acabou encontrando seu caminho e sendo feliz como merecia.
São 5 vidas que o destino entrelaçou, mas que poucos ou mesmo ninguém imaginariam que pudesse dar certo, ou que fosse possível, ou mesmo correto. Mas o que é correto além de seguir o coração e ser feliz?
Um enredo onde encontramos amor, perdão, força, amizade, intolerância religiosa, fé e arte muito bem entrelaçados e narrados.
Além da história muito bem feita criada por Marina Fiorato, outro ponto que me chamou atenção foi a mistura de ficção e realidade proposta pela autora. Existiu de fato um pintor chamado Bernardino Luini, da escola de Leonardo Da Vinci, que viveu um caso de amor com uma jovem viúva.
Bernardino acabou se tornando o maior artista da Lombardia no Renascimento, e até hoje acredita-se que ele realmente tenha pintado Simonetta como a Virgem na igreja Santuário de Saronno em 1525, enquanto ela inventou a bebida para ele como prova de amor.
Santa Maria dei Miracolli (Saronno) hoje chamada de Santuário Beata Vergini dei Miracolli
Sposalizio della Vergine (Casamento da Virgem) - pintura de Bernardino em Saronno onde supostamente ele pintou a imagem de Simonetta representando a Virgem Maria.
Simonetta
Em sua nota, a autora ressalta que por conta do pouco conhecimento da biografia de Bernardino, ela tomou uma maior liberdade com a história de vida dele, mas cita fatos que são comprovadamente conhecidos.
Eu que adoro uma hist��ria de amor, e ainda mais quando são mescladas com a realidade, só posso afirmar que adorei o livro e as nunces de seu desenvolvimento. Mesmo quando imaginava o final que veio a se comprovar, não perdi nenhum pouco o meu entusiasmo pela leitura. Que aliás, recomendo.
Lorenzo viu sua vida passar em seus últimos momentos, e foi em sua amada Simonetta que ele pensou em seu último suspiro. Caiu aos pés de seu fiel escudeiro Gregório, que nada pode fazer para ajudar seu amo. Foi Gregório quem levou a triste notícia para a jovem, agora viúva.
Na outra ponta da história, temos o pintor Bernardino Luini, aprendiz de Da Vinci, e com um talento em pleno desenvolvimento. Para escapar da fúria de um marido traído, ele acabou indo para Toscana a mando do famoso pintor. Ele foi encarregado por Da Vinci de fazer os afrescos da Igreja de Santa Maria dei Miracoli.
E foi na igreja que Simonetta e Bernardino se encontraram. No momento em que a jovem rezava pela alma do marido, o jovem e mulherengo pintor a viu, e no mesmo instante sabia que ela era a mulher perfeita, a que ele tanto procurava para suas pinturas. E ali, sem nem ao menos conhecê-la, ou mesmo a história de Simonetta, ele fez um convite que a deixou escandalizada: que ela fosse a musa de suas pinturas.
Enquanto Simonetta fugia da proposta de Bernardino, e principalmente dos sentimentos que o breve encontro lhe despertou, o pintor foi conhecendo mais da bela mulher que perdera o marido, e estreitava sua amizade com o padre responsável pela igreja.
Mas a perda de Lorenzo foi apenas um dos golpes que Simonetta sofreu. Ela que sempre teve uma vida tranquila financeiramente, acabou sendo confrontada pela dura e nova realidade. Seu amado marido acabou desperdiçando a fortuna da família equipando as tropas italianas para a guerra. Sozinha, e sem família, ela teria que aprender a se virar e gerar renda para seu próprio sustento. Contanto apenas com o apoio de sua fiel ajudante Rafaela e com Gregório, Simonetta acabou aceitando o primeiro conselho que mudaria sua vida: foi pedir ajuda a Manadorata.
Manadorata é um judeu que acabou fugindo com sua família por conta da perseguição contra seu povo. Mesmo não sendo bem visto pela população local, sua vida ainda era relativamente tranquila, perto do que vivia em seu antigo lar. Com sua inteligência para os negócios, ele prosperou e tornou-se um homem rico, sendo isso mais um ponto negativo usado pela população.
Manadorata decidiu ajudar a jovem viúva, e antes de qualquer coisa, deu um segundo conselho para Simonetta: que ela aceitasse ser pintada por Bernardino .
Desta relação de negócios acabou nascendo uma grande e forte amizade. Simonetta e Manadorata acabaram tornando-se mais do que amigos. A jovem não se deixou levar pelas aparências e falatórios, e muito menos pela religião e descendência. Em seu pior momento de vida, onde muitos cristãos lhe deram as costas e a julgaram, aquele judeu, tão perseguido, lhe estendeu a mão.
E foi a força e a sinceridade desta amizade que definiu um desfecho tão lindo para um momento tão cruel.
Mas, o enredo não fica apenas na amizade deles. Simonetta acaba se interessando por Bernardino, mas ambos não estão amadurecidos o suficiente para enfrentarem toda a hipocrisia de uma época. A jovem, tão crente em sua fé, acaba sucumbindo e virando-se contra Deus, o mesmo que para ela, tinha lhe tirado tudo. Enquanto o jovem pintor ateu, foge perdido em seu amor e em sua falta de fé, ciente que precisava antes saber quem realmente era.
Fechando a história, temos a jovem Amaria Sant'Ambrogio, uma órfão encontrada ainda bebê pela Nonna, bem no dia em que esta recebe a notícia de que seu amado filho Felippo havia morrido na guerra. Este encontro, que já tinha 23 anos, mudou a vida de ambas. Amaria que foi abandonada a própria sorte logo após seu nascimento, e Nonna, que não tinha mais sentido algum em sua vida, encontrou neste bebê um rumo para si, e acabou dando para a jovem uma oportunidade de vida.
Fato este que estava prestes a acontecer de novo, pois Amaria acaba vendo um monstro na floresta. Monstro este que sua Nonna acabou descobrindo ser um jovem desorientado e muito ferido, que ela acolheu e cuidou, da mesmo forma que teria acolhido e cuidado de seu filho, se tivesse tido a chance de se despedir.
Os cuidados de Amaria e de Nonna fizeram o rapaz sobreviver. Ele que não se lembrava de nada, nem do próprio nome, acabou recebendo o nome de Selvaggio Santo Ambrósio, e permaneceu ao lado das duas mulheres que lhe deram a vida, amando-as como se fossem sua mãe/avó e sua irmã.
Mas entre Amaria e Selvaggio os sentimentos foram se tornando muito mais que fraternos, para alegria de Nonna, que não gostaria de ver o jovem partir.
E em um momento decisivo na vida de Simonetta e Amaria, elas acabam se cruzando, e este encontro acaba resultando em uma descoberta que pode mudar para sempre a vida de ambas as mulheres. Um segredo revelado que poderia muito bem continuar adormecido... ou será que não?
Uma história rica em detalhes de uma época governada pela ignorância e intolerância, onde os que não seguia as regras eram duramente punidos. Apesar da pouca idade e da pouca experiência de vida, Simonetta se mostrou uma mulher forte e decidida. Confesso que me surpreendi e muito com ela, principalmente por conta da época retratada e da forma como foi criada.
Amaria também é uma jovem interessante e admirável, assim como sua Nonna, mas o grosso da história gira mesmo em torno de Simonetta.
Bernardino a princípio pode deixar alguns com raiva, por conta de suas ações, mas aos poucos o leitor vai percebendo que tudo era uma fachada de autodefesa. Selvaggio que apareceu do nada, e nem sabia quem era, acabou encontrando seu caminho e sendo feliz como merecia.
São 5 vidas que o destino entrelaçou, mas que poucos ou mesmo ninguém imaginariam que pudesse dar certo, ou que fosse possível, ou mesmo correto. Mas o que é correto além de seguir o coração e ser feliz?
Um enredo onde encontramos amor, perdão, força, amizade, intolerância religiosa, fé e arte muito bem entrelaçados e narrados.
Além da história muito bem feita criada por Marina Fiorato, outro ponto que me chamou atenção foi a mistura de ficção e realidade proposta pela autora. Existiu de fato um pintor chamado Bernardino Luini, da escola de Leonardo Da Vinci, que viveu um caso de amor com uma jovem viúva.
Bernardino acabou se tornando o maior artista da Lombardia no Renascimento, e até hoje acredita-se que ele realmente tenha pintado Simonetta como a Virgem na igreja Santuário de Saronno em 1525, enquanto ela inventou a bebida para ele como prova de amor.
Santa Maria dei Miracolli (Saronno) hoje chamada de Santuário Beata Vergini dei Miracolli
Sposalizio della Vergine (Casamento da Virgem) - pintura de Bernardino em Saronno onde supostamente ele pintou a imagem de Simonetta representando a Virgem Maria.
Simonetta
Em sua nota, a autora ressalta que por conta do pouco conhecimento da biografia de Bernardino, ela tomou uma maior liberdade com a história de vida dele, mas cita fatos que são comprovadamente conhecidos.
Eu que adoro uma hist��ria de amor, e ainda mais quando são mescladas com a realidade, só posso afirmar que adorei o livro e as nunces de seu desenvolvimento. Mesmo quando imaginava o final que veio a se comprovar, não perdi nenhum pouco o meu entusiasmo pela leitura. Que aliás, recomendo.
February 7, 2016
Simonetta era apenas uma menina quando desposou com Dom Lorenzo di Saronno, outro rapaz cuja visão do mundo ainda é muito restrita.
Quando numa batalha Dom Lorenzo é morto, o véu de engano que cobria os olhos da senhora di Saronno é levantado e ela, que sempre foi acostumada a luxos e grandezas, vê-se na mais pura miséria, com a única solução de ter de batalhar e trabalhar para comer.
A transformação que esta personagem sofreu por causa deste acontecimento trágico fez-me gostar muito mais do que estava a ler. A menina fez-se mulher para poder colocar pão na mesa.
Nesta luta desenfreada de sobrevivência, Simonetta vê-se confrontada com uma tentadora, mas inesperada, proposta - a de ser o modelo para a imagem feminina religiosa que será pintada pelo famoso Bernardino Luini nas paredes da igreja di Saronno. O que Simonetta não sabe é que este homem, conhecido como O Lobo já tem uma outra finalidade para si.
Caída em desgraça por uma série desastrosa de acontecimentos, Simonetta vê-se mais uma vez a recorrer a forças que não pensava que tinha para sobreviver, tendo a seu lado amigos que antes pensaria com desprezo. Mas a maior luta de Simonetta ainda está para vir quando um homem conhecido apenas por Selvaggio (o selvagem), decide enfrentar a senhora di Saronno destruindo todo o mundo que ela construiu com esforço.
Um livro soberbo. Nunca pensaria que em breves 284 páginas leria uma história tão completa, tão extraordinária.
Não se trata apenas de um romance, uma história de amor. Apesar da verdadeira identidade de Selvaggio ser por demais evidente, este livro não se resume a este mistério. Este livro é uma lição de vida de muitas formas. Uma delas é a (in)tolerância religiosa associada ao preconceito, numa época em que a Inquisição fazia inúmeras vítimas.
Para ler e pensar.
Numa altura em que o preço dos livros estão um absurdo, o preço deste (abaixo da média) associada à sua elevada qualidade, justifica a sua compra por homens e mulheres.
Uma excelente leitura!
Quando numa batalha Dom Lorenzo é morto, o véu de engano que cobria os olhos da senhora di Saronno é levantado e ela, que sempre foi acostumada a luxos e grandezas, vê-se na mais pura miséria, com a única solução de ter de batalhar e trabalhar para comer.
A transformação que esta personagem sofreu por causa deste acontecimento trágico fez-me gostar muito mais do que estava a ler. A menina fez-se mulher para poder colocar pão na mesa.
Nesta luta desenfreada de sobrevivência, Simonetta vê-se confrontada com uma tentadora, mas inesperada, proposta - a de ser o modelo para a imagem feminina religiosa que será pintada pelo famoso Bernardino Luini nas paredes da igreja di Saronno. O que Simonetta não sabe é que este homem, conhecido como O Lobo já tem uma outra finalidade para si.
Caída em desgraça por uma série desastrosa de acontecimentos, Simonetta vê-se mais uma vez a recorrer a forças que não pensava que tinha para sobreviver, tendo a seu lado amigos que antes pensaria com desprezo. Mas a maior luta de Simonetta ainda está para vir quando um homem conhecido apenas por Selvaggio (o selvagem), decide enfrentar a senhora di Saronno destruindo todo o mundo que ela construiu com esforço.
Um livro soberbo. Nunca pensaria que em breves 284 páginas leria uma história tão completa, tão extraordinária.
Não se trata apenas de um romance, uma história de amor. Apesar da verdadeira identidade de Selvaggio ser por demais evidente, este livro não se resume a este mistério. Este livro é uma lição de vida de muitas formas. Uma delas é a (in)tolerância religiosa associada ao preconceito, numa época em que a Inquisição fazia inúmeras vítimas.
Para ler e pensar.
Numa altura em que o preço dos livros estão um absurdo, o preço deste (abaixo da média) associada à sua elevada qualidade, justifica a sua compra por homens e mulheres.
Uma excelente leitura!
April 1, 2013
I read this because I enjoyed The Botticelli Secret and found this one by the same author at the library. Some of the reader reviews of the Botticelli Secret were by people who had read the author's earlier books and were disappointed. Having read this book, I can see why. The Botticelli Secret is a romp, high on intrigue and plotting and co-incidence and, although enjoyable, low on believability. If you came to that book after this it would have been a shock, I imagine.
This is much more thoughtful and emotional than the Botticelli book. Yes, there some liberties taken with history (most of which Fiorato admits to in the Notes) but the focus is much more on the people and their emotional stories and the relationships depicted are richer for it. I had tears in my eyes at one point (although they weren't moved by the main characters but by some of the supporting ones).
It's still a light read rather than 'serious fiction' but none the worse for that. I shall look out for The Glassblower of Murano.
This is much more thoughtful and emotional than the Botticelli book. Yes, there some liberties taken with history (most of which Fiorato admits to in the Notes) but the focus is much more on the people and their emotional stories and the relationships depicted are richer for it. I had tears in my eyes at one point (although they weren't moved by the main characters but by some of the supporting ones).
It's still a light read rather than 'serious fiction' but none the worse for that. I shall look out for The Glassblower of Murano.
March 2, 2012
Foi uma história interessante, apesar de não ter cativado muito a minha atenção. Não sei porquê, mas muitas vezes dava por mim distraída por outras coisas que nada tinham a ver com a história. Talvez estivesse á espera de algo semelhante ao livro que li antes da autora, O Coração de Murano, mas realmente nada têm a ver. Apesar da minha opinião pessoal, não posso deixar de comentar a forma cuidada que a autora tem em nos apresentar a época renascentista, tal como o modo como os judeus eram cruelmente tratados pelos cristãos. É uma boa história, mas com um conteúdo um pouco pesado, apesar das personagens serem bem construídas e o ambiente ser bem descrito e talvez esse excesso de descrição do ambiente torne a história naquilo que ela é. Como este foi o primeiro livro da autora, creio que deva desculpar estes pequenos erros, pois adorei o seu segundo romance, não há qualquer dúvida que comparando os dois, se nota um melhoramento extraordinário na sua aprendizagem enquanto escritora.
Displaying 1 - 30 of 135 reviews