Jump to ratings and reviews
Rate this book

Вкусовете на любовта

Rate this book
Изминаха 18 месеца от убийството на съпруга ми и реших да завърша Вкусовете на любовта-готварската книга ,която започнах преди смъртта му. Всички смятат , че се справям изключително добре без него,но нямат ни най-малка представа какво крия или върша далеч от любопитните погледи. Ала сега,когато 14-сет годишната ми дъщеря призна нещо толкова ужасно,че отново може да разбие семейството ни,а убиецът на съпруга ми започна да ми пише с твърдението,че е напълно невинен,аз чувствам,че е само въпос на време истината за мен и това,което сторих,да излезе наяве.

287 pages, Paperback

First published January 1, 2013

Loading interface...
Loading interface...

About the author

Dorothy Koomson

46 books2,971 followers
Hello, my name's Dorothy Koomson and I'll try to make this bit that's all about me as interesting as possible.
I wrote my first novel called There's A Thin Line Between Love And Hate when I was 13. I used to write a chapter every night then pass it around to my fellow convent school pupils every morning, and they seemed to love it.

I grew up in London and then grew up again in Leeds when I went to university. I eventually returned to London to study for my masters degree and stayed put for the following years. I took up various temping jobs and eventually got my big break writing, editing and subbing for various women's magazines and national papers.

Fiction and storytelling were still a HUGE passion of mine and I continued to write short stories and novels every spare moment that I got. In 2001 I had the idea for The Cupid Effect and my career as a published novelist began. And it's been fantastic. In 2006, third novel, My Best Friend's Girl was published. It was incredibly successful - selling nearly 90,000 copies within its first few weeks on sale. Six weeks later, it was selected for the Richard & Judy Summer Reads Book Club and the book went on to sell over 500,000 copies. Oh, there I go again, this is meant to be about me, not my novels.

Okay, back to me. I recently spent two years living in Sydney Australia, and now I'm back in England. But I can't say for how long I'll be in the UK for because I've been well and truly bitten by the travel bug

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
1,604 (33%)
4 stars
1,800 (37%)
3 stars
1,086 (22%)
2 stars
260 (5%)
1 star
66 (1%)
Displaying 1 - 30 of 383 reviews
Profile Image for Michelle.
1,432 reviews161 followers
June 23, 2022
I haven’t read a Dorothy book in years and I have no idea why as she has never written a bad book in my opinion.

Like all her books I couldn’t put this one down, she draws you in and doesn’t let you go.

Don’t ever be fooled by the chick lit covers, this author is deep and is way more than ‘boy meets girl’.

Five stars as always.
Profile Image for Pooja Jeevagan.
147 reviews110 followers
January 5, 2014
I always have this big smile when I pick a Koomson book...that's how much I trust the author, and that's how eagerly I wait to read a new one from her...and had that not been the case, I would have stuck to a rating of 4...

But this book changes it...it doesn't really matches the standard I expect from a Koomson...its a little too far from it...for the initials, the first 30-40 odd pages are tough to go through...you feel like giving up on the book in them...and it needs you to be a Koomson fan to endure that are move forward till you are sucked in the story...COMPLETELY...

And then the next 200 odd pages are a perfect read...till you realize that they are all too repetitive...that things just aren't moving and its going round and round in a circle...then of course are a number of problems this family has...no one is perfect, everyone is far from it...and I kind of started feeling like giving each character a piece of my mind, specially Saffron and Phoebe...other than the sweet Betty, everyone is knowingly making a mess of their life and complicating the entire plot without a good reason :P

It ended...but maybe its too chilly winter out here that I couldn't get the warm feeling I usually have after reading a Koomson book...I am thankful that this isn't my first Koomson, else I wouldn't have picked another one...and definitely missed out on several awesome ones she has penned...

Its not bad, but it isn't Koomson good also...
Profile Image for Mafi.
1,129 reviews227 followers
May 26, 2016
3,5 estrelas

Achei demasiado longo e com demasiadas desgraças. Não foi um dos meus favoritos da autora...

(...)

Acho que o ponto forte da autora são mesmo as estórias mais simples e principalmente as personagens e já vai ao tempo em que nenhuma das personagens da Dorothy me fica na cabeça. Aqui, talvez irei lembrar-me da tia Betty e da Phoebe, que foram personagens que se destacaram. Do restante núcleo de personagens, embora todas tenham a sua importância no livro, não houve nenhuma que me tenha chamado a atenção, tirando o Joe que acaba por ser uma personagem importante.


Embora não tenha achado grande piada à parte mais de mistério, houve coisas que gostei no livro como por exemplo a cena do ferro de engomar, muito bom! Detestei a tentativa de triângulo amoroso, ugh.

Não foi um livro mau mas acho mesmo que a Dorothy devia voltar aos romances do antigamente e que a fizeram dela uma das autoras mais populares em Portugal. Eu estou com saudades desse tipo de livros e vocês?

http://algodaodoceparaocerebro.blogsp...
September 16, 2016
"Os monstros não existem. Se tivesse sido um monstro, o Joel não estaria... Os monstros não existem.
É o choque a falar, claro. Os monstros existem são bem reais."
*
'Monsters aren’t real. If a monster did this, Joel wouldn’t be … Monsters aren’t real.
That’s the shock talking, of course. Monsters are real. They are very, very real.'
- Saffron

* * *
"Julguei que por esta altura, já teria ultrapassado a raiva porque é o que prometem todos aqueles artigos que li sobre o luto. Diziam que ia sentir-me revoltada, mas que depois passava para outra "fase", depressão, aceitação, eu sei lá... Qualquer coisa. Acho que até preferia o desespero. Infelizmente, continuo a sentir esta raiva profunda, incessante."
*
'I thought by now it’d be over with because that’s what I was kind of promised by all these things that I read on bereavement. They said I’d feel angry and then I’d move on to something else, another “stage” like depression or acceptance or something else. Anything else. I think even despair would do. Unfortunately, it’s still this deep, relentless anger.'
- Saffron

* * *
Só sei que sinto um nó cá dentro, retorcido, tortuoso, complicado, que não consigo desatar. Sempre que penso ter descoberto uma razão para sorrir, uma razão para relaxar e ser simplesmente eu própria, sem subterfúgios, o nó engrossa, aperta, adquirindo novas proporções."
*
'All I know is that I have a knot inside, twisted, convoluted, complicated, that I can’t untie. Every chance I get, every time I think I’ve got a reason to smile, a reason to relax and simply be me, another strand will be added to the knot – woven through and tugged tight, cementing itself over the original knot.'
- Saffron
October 19, 2020
▪️ Previously published as - THE FLAVOURS OF LOVE -

'Monsters aren’t real. If a monster did this, Joel wouldn’t be … Monsters aren’t real.
That’s the shock talking, of course. Monsters are real. They are very, very real.'
- Saffron

* * *
'I thought by now it’d be over with because that’s what I was kind of promised by all these things that I read on bereavement. They said I’d feel angry and then I’d move on to something else, another “stage” like depression or acceptance or something else. Anything else. I think even despair would do. Unfortunately, it’s still this deep, relentless anger.'
- Saffron

* * *
'All I know is that I have a knot inside, twisted, convoluted, complicated, that I can’t untie. Every chance I get, every time I think I’ve got a reason to smile, a reason to relax and simply be me, another strand will be added to the knot – woven through and tugged tight, cementing itself over the original knot.'
- Saffron
Profile Image for Rosie.
368 reviews48 followers
July 29, 2019
**4,5 estrelas**

Leio as primeiras frases e fico cativa.

Gostei instantaneamente do livro.


Personagens carismáticas e enigmáticas, numa sucessão de acontecimentos que ficamos com necessidade de desvendar.

As emoções são tão pungentes, tão credíveis que nos revemos nelas e as sentimos nos nossos poros.

Uma profusão de sentimentos, drama e mistério.

Relacionamentos diversos e diferentes formas de amar.

Apimentado com alguns tópicos muito actuais, sobre a vulnerabilidade das mulheres no mundo profissional, o assédio a jovens e suas consequências, entre outros.

Confesso que no início senti-me irritada, de página a página ser literalmente atirada do presente a um passado aleatório. Depois compreendi que foi a forma da escritora nos demonstrar o dia a dia de alguém que perde o seu pilar e se vê confrontada a toda a hora com pedaços da sua vida passada.

Muito bom. Adorei!
Profile Image for Maria Lavrador.
438 reviews33 followers
March 5, 2015
Mais um livro desta autora que devorei com todo o prazer. Fui surpreendida pela pessoa que era o pai da criança, não estava nada à espera mas confesso que de facto, todos os outros possíveis eram demasiadamente óbvios. Na minha opinião o final poderia ser um pouco diferente, mais surpreendente mas gostei bastante e recomendo a todas as fãs (ou não) desta escritora
Profile Image for Fabi.
482 reviews30 followers
February 10, 2017
Gostei muito deste livro. Como gosto muito de cozinhar, o tema tem tudo a ver comigo. Este era o último livro que me faltava ler da autora. Recomendo todos, mas em dúvida o meu preferido, foi o primeiro que li dela, "A filha da minha melhor amiga".
Profile Image for Maria.
967 reviews105 followers
May 27, 2014
Quando pego num livro de Dorothy Koomson estou sempre à espera que este me proporcione uma excelente leitura. Os aromas do amor não foi excepção, mas depois de ter lido A Praia das Pétalas de Rosa no ano passado, era muito difícil encontrar um livro melhor.

Koomson pega na solidão de uma mulher, que sem que nada faça prever perde o marido de uma forma atroz: é assassinado!

Dezoito meses depois ainda não se descobriu o assassino e Saffron Mackleroy terá de assumir várias provações na sua vida. A sua filha mais velha, de 14 anos, tem uma revelação a fazer e como se não bastasse a tia do seu falecido marido é expulsa do lar da terceira idade onde estava, e terá de viver com eles.



Opinião completa: http://marcadordelivros.blogspot.pt/2...
Profile Image for Filipa.
419 reviews79 followers
June 23, 2020
Um pouco longo demais mas as revelações e conclusões finais mais uma vez compensam tudo o resto.
Excepto... excepto aquele epílogo... ainda agora estou a pensar nele... no fim do livro, conhecemos como aquelas duas personagens se conhecem? Com que propósito? Até pensei em algo pior que tivesse acontecido. . .
Mais uma vez há um "trigger warning" para gravidez adolescente e para distúrbios alimentares.
A tia Betty... melhor personagem.
Profile Image for Kirsten.
201 reviews2 followers
May 18, 2014
I read a couple of Dorothy Koomson's books a few years ago and didn't particularly like them. The proof-reading was poor and the books were full of typos, and I disliked the ponderous descriptions (I got out of bed and got dressed. I wore my pink knickers with blue flowers, a green bra with pink flowers, socks striped in yellow, blue, red, purple, orange and green, a blue denim skirt with red spots round the hem, a purple t-shirt, a blue cardigan, turquoise earrings and so on and so forth forever and ever and ever. Nobody cares! Get on with the story!) but The Flavours of Love has had good reviews so I decided to give it a go.

It's a mixed bag. The book, again, is in need of a decent proof-reader. Do Quercus Books not bother with proof-reading any more? There are numerous typos in the book, and it's irritating. Dorothy Koomson's writing is better than it used to be, with less of the over-the-top description (although "Ffrony" as a diminutive of Saffron? Really?) The plot is - well, some of it is really good and some of it ... is not. The bits about what is happening to the main character's daughter are done well, although the resolution feels like an utter cop-out. The descriptions of the main character's grief are good. The revelation, about two-thirds of the way through, about some issues the main character has, feel like an add-on to give the character a bit more depth and fill the book out. It never really feels real or believable. The cooking bit of the book really never gets going, and there is no real depth to the idea that Joel liked to cook or his meals were important to the family. The recipes at the end are incongruous and feel like they've been thrown in because novels about cupcake cafés with recipes at the end have been popular in recent years.

The thriller aspect to the plot, though, is actually really good. The menace builds slowly, the threat feels real and chilling - it works very well. If DK had written this as a thriller, with the background plot of the daughter, and left out the unnecessary cooking and the main character's issues, the book would have been much better for it. I think she needs a better editor. She definitely needs a better proof-reader.
Profile Image for Beth (bibliobeth).
1,944 reviews56 followers
January 16, 2014
I am a huge fan of Dorothy Koomson, she’s what I would call an “auto-buy” author, where you would automatically buy their next novel without even reading the synopsis. I loved her last novel The Rose Petal Beach, and her newest offering, The Flavours of Love, is another belter. Our heroine of the story is Saffron Mackleroy, whose husband Joel was brutally stabbed by an unknown assailant, and died leaving behind his wife and two children. When we first meet Saffron she is bravely coping with her change in situation but then a number of events combined turn her world upside down. First, she has to move her husband’s Aunty Betty into her home – Betty is a wonderful and eccentric character who is turfed out of her nursing home after she is caught being (ahem) intimate with another resident on the manager’s desk. Secondly, she is having problems at work as her egocentric boss has little sympathy or understanding for the trauma that she has gone through. Also, what do you do if you have a “best friend,” who as Aunty Betty succinctly puts it, is an emotional vampire? These are tough things to deal with on their own but on top of that her daughter Phoebe comes out with a staggering revelation that has the potential to change their lives forever. And to make things even worse, the murderer of Saffron’s husband has started writing to her, small hand-written letters that she receives every day, the content of which is terrifying, and leaves Saffron in a situation which she doesn’t know how to deal with.

I don’t want to give too much away about the plot of this novel, but it is jam-packed with twists and turns, is slightly dark and ghoulish, and left me with more than a few shivers down the spine. Some reviewers have talked about this book slightly negatively in terms of how much is going on alongside the main plot. However, I loved that there were a lot of issues and themes present, from friendship, grief and parenting to murder, dealing with death, and potential love after the death of a partner. As a reader, it gave me a lot of different things to mull upon, and it meant that there was always something happening within the novel, keeping it sharp and snappy and moving it along in just the right way. I loved the journey that our main character Saffron went on within the novel, both literally and as a person, and all the other characters were written to perfection with just the right amount of intrigue to keep me interested and turning the pages. Dorothy Koomson is a talented and brilliant author, whose writing I admire with plots I adore. I must also praise the cover art of this book, which I think is absolutely beautiful.

Please see my full review at http://www.bibliobeth.com
Profile Image for daniela sofia.
611 reviews119 followers
November 8, 2016
Este sem dúvida nenhuma que é o meu preferido da Dorothy Koomson. Desde que li Os Muitos Nomes do Amor da mesma autora que me apaixonei por ela. Depois disso sempre que vejo um livro dela à venda acabo sempre por o comprar. Faltam-me apenas 3 livros da Dorothy para ter a minha coleção completa.
Li o livro num abrir e fechar de olhos, assim como me aconteceu com todos os livros que já li da Dorothy Koomson. Ela tem uma escrita tão maravilhosa e simples, quando dou por mim já estou no fim do livro.
Quando comecei a ler o livro não sabia do que se tratava, comprei-o apenas por ser Dorothy e decidi ler. Eu amei este livro, quando acabei de o ler fiquei tão triste porque queria mais mas ao mesmo tempo senti-me tão mas tão feliz. O meu coração estava cheio de amor. Acho que foi dos melhores livros que li este ano.
Um dos motivos pelo que me fez apaixonar por este livro foi mesmo o facto de haver culinária ali ao meio, eu adoro cozinhar e ver que as personagens partilhavam dos mesmos gostos fez-me apaixonar logo.
Adoro o nome da personagem principal, aliás adorei todas as personagens. O que é estranho, normalmente tem sempre alguém que eu odeio. Todas as personagens parecem tão naturais e conseguia imaginar bem elas sem qualquer dificuldade.
Um outra coisa que me fez amar o i o facto de haver muitos temas envolvidos, pronto é Dorothy é sempre assim, mas o facto de falarem em morte, melhores amigos, família... Tudo isso fez pensar um bocado, porque certas partes desta história podem acontecer-nos.
Aconselho imenso a lerem este livro, para mim é o melhor da Dorothy, foram 5 estrelas bem mais que merecidas. Obrigada Dorothy Koomson por até agora não me teres desiludido com nenhum livro.
Profile Image for Ana.
499 reviews59 followers
June 15, 2014
Esta escritora nunca desilude os seus leitores. O livro é quase um livro policial. A cada capítulo há sempre uma novidade que nos faz querer continuar a ler.
Profile Image for Mariana.
227 reviews78 followers
March 30, 2022
3,25⭐️

Primeiro livro que leio desta autora e por confusão minha com os títulos, pois não era este que constava na minha lista há anos, mas sim outro. Por motivos desconhecidos estava convencida de que era este. Achei uma coincidência engraçada descobrir que era um thriller, mesmo por engano acabo naquilo que gosto. Todavia, mesmo gostando de thrillers, não adorei este. Aborda temas interessantes e queria sempre ler mais, admito, tendo capítulos bastante curtos também ajudou, mas, não sei, não fiquei fã. Não sei se não estava no espírito certo ou se apenas não é para mim, mas acho que faltou algo.
Profile Image for Tempo de Ler.
728 reviews99 followers
June 11, 2014
'O meu marido foi assassinado (…). A questão é que eu sei quem foi, e julgo saber porquê, mas não posso contar à polícia. A única coisa que lhe posso dizer é que ele ficou a esvair-se em sangue sozinho na beira de uma estrada (…)' (pág. 112)

Adorei este livro!. A forma como a autora criou uma fusão entre o suspense de um homicídio e a dor da perda de um ente querido bem como a abordagem de tantos tipos de amor - por um homem, por amigos, pelos filhos e por outros familiares, acabou por resultar numa combinação perfeita.

Há 18 meses que Saffron é rotulada como 'A Mulher Cujo Marido Foi Assassinado E Nunca Apanharam O Assassino' ...Há 18 meses que vive entorpecida e angustiada, lutando para ser competente no trabalho, manter as finanças domésticas controladas e preservar a estabilidade emocional dos filhos; Zane, de 10 anos, e Phoebe de 14.
Vivo num torpor constante, como que rodeada de camadas de algodão e gaze, como se a vida fosse filtrada por essas grossas camadas, impedindo-me de experimentar as coisas em pleno.' (pág. 44)

Dorothy Koomson foi extremamente competente a transferir para o papel as introspecções de uma viúva atormentada, de uma mulher com as necessidades próprias do sexo feminino e de uma mãe que lida com a complicada fase da adolescência e que se vê agora confrontada com um novo drama familiar - a gravidez da filha. Os receios de Saffron em relação ao futuro são brilhantemente intercalados com as alegrias experimentadas no passado e com as suas interpretações sobre o presente que a rodeia. Assim, o livro transforma-se num interessantíssimo rolar de episódios com igual capacidade para entristecer, enternecer, divertir ou revoltar o leitor.

Apesar de perdida e desamparada, de ter que lidar e viver de acordo com a reacção dos outros à sua dor e de se recriminar constantemente por ser uma 'má mãe', Saffron continua a lutar, sem desistir, pelos filhos - uma referência com a qual penso que qualquer mãe se conseguirá identificar - mesmo que para Saffron isso signifique por vezes limitar-se a sobreviver a um dia de cada vez.
'Quem sou eu neste momento? Ah, sim, uma viúva com uma filha adolescente grávida. Uma daquelas mães despistadas que toda a gente condena.' (pág. 101)

A tudo isto junta-se o mistério lançado logo no prólogo sobre o assassinato do marido, a possível causa e identidade do assassino. Mistério este que se vai agigantando ao longo do livro, com a chegada de várias cartas anónimas, e nos prende a ele com enorme interesse...
'Os monstros existem. São bem reais.'
(pág. 79)
Profile Image for Данна Донку.
Author 3 books72 followers
February 27, 2021
Книга, която е въртележка от емоции: убийство на любим човек, психически тормоз от убиеца му,, премълчаване на тайни, бременна тийнейджърка и една майка, която оцелява рационално на фона на всичко и се опитва да продължи да живее нормално напук на цялата ненормалност. Имаше истинска драма, имаше и пресилена драма на момента. Мисля си, че пътят до някои отговори можеше да е по-кратък .... Изобщо не е каквото очаквах, изненада ме, държа ме в напрежение и ми хареса. Давам 4, защото не ми стана ясно драмата с премълчаването на дъщерята относно убиеца, както и драмата с Фин. Не ми хареса, че Сафрон имаше желание да продължи в любовта и накрая се отказа, за да пази спомена за мъжа си ....
Profile Image for Hannah.
24 reviews6 followers
March 15, 2014
I always love Dorothy Koomson books and thoroughly enjoyed this one :)
The only reason I didn't give it 5 stars is because I really didnt understand why phoebe didnt go to the police in the beginning..... There just wasn't a good reason. Though I guess if she had there'd be no story!
Profile Image for Cheryl.
217 reviews4 followers
August 12, 2018
I liked the story and wanted to love this book but it was too long and repetitive - we heard about the berries being dropped just too much and the endless time changes didn't always add to the story.
Profile Image for Mistery.
79 reviews65 followers
July 13, 2015
Opinião no blogue

Aviso: Esta opinião contém spoilers sugestivos, mas que, na minha opinião, não estragarão a leitura nem as surpresas que esta vos reserva.


Ler um livro desta autora é sempre um prazer. E ler este livro poderia ter sido um prazer ainda maior.

Dorothy Koomson escreve sobre temas fortes e sobre temas atuais sem tornar a leitura demasiado pesada ou demasiado leve e a maneira como os aborda e as lições valiosas que os seus livros me transmitiram tornaram-na a minha escritora favorita. Fala de doenças terminais, dos crimes sexuais, da traição, do alcoolismo, da perda de um ente querido. No entanto, o que realmente torna Dorothy Koomson a minha autora de eleição é como ela descreve as relações entre os seres humanos. Fala sobre a verdadeira amizade, sobre o amor e sobre confiança, sobretudo sobre confiança e o que estamos a dispostos a fazer por alguém que é importante para nós. É a maneira como ela explora o ser humano e como este interage e se relaciona que me faz querer ler uma das suas obras. Ela coloca-nos no papel da protagonista e, sem dar-mos por isso, estamos na mesma situação que ela, vivemos as suas mágoas e inevitavelmente questionamo-nos: O que faria eu no seu lugar?

Em Os Aromas do Amor, para além da perda e da amizade, estão presentes a gravidez na adolescência e os distúrbios alimentares.

Saffron vive uma vida feliz ao lado do homem que ama e dos filhos Phoebe e Zane. Aquele dia nada diferenciava de todos os outros dias e, no entanto, foi naquele dia que bateram à porta da casa dos Mackleroy e revelaram a Saffron que nunca mais veria o marido novamente.
Agora, 18 meses após o assassínio de Joel, que nunca chegou a ser resolvido, Saffron não está mais perto de superar a perda. Antes de falecer, o amor da sua vida encontrava-se a escrever Os Aromas do Amor, o livro de receitas que seria o reflexo da sua paixão pela culinária. Saffron tem procurado a combinação de sabores que trarão o marido de volta, mas até agora sem sucesso. A sua relação com a filha mais velha há muito que deixou de ser a mesma. Phoebe, agora com 14 anos, descobre que está grávida. Esta revelação irá abalar ainda mais os alicerces de uma família que, com o tempo, se foi gradualmente afastando. Culpando-se por todos os acontecimentos que agora inquietam a sua vida, Saffron tem de encontrar uma maneira de corrigir os seus erros e desinfetar a ferida que surgiu à um ano e meio atrás. E arranjar forma de lidar com as cartas perturbadoras que agora lhe são enviadas e que colocam Saffron e aqueles que ama em perigo.

Como referi há alguns parágrafos atrás, Dorothy Koomson tem uma capacidade incrível de nos fazer sentir na pele os sentimentos e emoções vivenciados pelas suas protagonistas, através da sua escrita única e bela, e este livro não foi exceção. Normalmente mergulho nas suas palavras e deixo-me levar pela leitura das suas obras, mas preferi levar esta com calma, devagarinho, passinhos de bebé, para puder desfrutar inteiramente dela. Isto porque este ano, apesar de já ter encontrado novos favoritos e me deparado com tantas outras surpresas, não tem sido muito produtivo: poucos livros, leituras muito curtas e ainda alguns desilusões que só me comeram tempo. Não queria iniciar esta leitura confiante, porque esse já é meio caminho andado para uma decepção, mas, por outro lado, era Dorothy Koomson, o que podia correr mal?

Entenda-se desde já que eu gostei imenso deste livro. Mas preferia ter gostado ainda mais. O problema, contudo, não foi da autora, ou sequer da própria história. Eu é que queria algo diferente.
Saffron nunca conseguiu, apesar dos meses que passaram, ultrapassar a morte de Joel ou encontrar alguma estabilidade. A sua vida, quer familiar quer profissional, está em decadência. E agora que os seus filhos se encontram ameaçados pelas verdades reveladas na sinistra correspondência que tem vindo a receber, Saffron tem de lutar contra as suas fraquezas e proteger aqueles que mais ama, que tanto sofrimento já sentiram, qualquer que seja o custo. As lutas desta mulher, motivadas pelo amor incondicional de uma mãe, ora me despertavam compaixão ora me inspiravam, porque é realmente difícil manter-nos de pé quando há tanta coisa que nos ameaça deitar abaixo. Saffron nem sempre se manterá de pé, porque é humana e inclusive somos espectadores das inúmeras vezes em que cede à dor e à pressão que a vida exerce. Agradou-me a sua evolução e como maneira como conseguiu sair da sua situação já não tão fraca, mas a mulher que precisava de ser.

Gostei imenso de Fynn e da maneira como a sua relação com Saffron foi explorada. Contudo, senti alguma falta de momentos do passado, analepses que nos dessem a conhecer melhor a amizade de Fynn e Joel e que falassem mais detalhadamente da relação entre Joel e Saffron após se conhecerem (tinha expectativas que o passado fosse mais destacado porque é comum acontecer na maioria dos livros da escritora). O livro de receitas de Joel, Os Aromas do Amor, não teve tanto impacto na história como poderia e gostaria. Todavia, embora esses aspetos tivessem prejudicado ligeiramente a minha opinião, também não foi isso que me estragou a leitura.

O que realmente me fez não gostar tanto deste livro como poderia foi Phoebe, a filha de Saffron. Encontro sempre uma personagem nova para detestar nos livros da autora, mas quando essa personagem é a filha da protagonista é inevitável que tal tenha um certo impacto na leitura. O desprezo com que tratava a mãe, que não tinha qualquer razão de ser, enervou-me tanto! Não há justificação alguma para o comportamento dela com Saffron, que tantos problemas teve de enfrentar e tantos sacrifícios fez pela filha ingrata. Prefiro pensar, e realmente espero que um dia, se chegar a ter filhos, nunca terei de lhes levantar a mão, mas eu perdi a conta das vezes que desejei entrar no livro, não como Saffron, mas como eu mesma, para lhe pregar o par de estalos [desculpem-me os termos, mas não há outra maneira de pôr as coisas]. Já para não falar das atitudes dela em relação à gravidez, como se estivesse à espera que o problema se evaporasse sem qualquer intervenção humana. Aquilo não eram as hormonas da adolescência, mas uma falta de educação e maturidade de todo o tamanho!

Existe ainda aquele mistério que se vai arrastando ao longo das páginas, recebendo peças inteiras do puzzle que só realmente fazem todo o sentido no final: quem matou Joel e o motivo, o porquê das cartas, porque está Phoebe envolvida e porque razão é necessário protegê-la. Um enigma pouco complexo que adiciona à leitura o condimento necessário para a história nos cativar por completo. O enigma e a tia Betty, que é impossível não adorar! Por detrás de todas aquelas perucas e maquilhagem, está uma mulher que também já viveu as mágoas que a vida tem reservadas para nós e também ela nos passa alguns ensinamentos.

Os Aromas do Amor não é o melhor romance de Dorothy Koomson, nem um dos meus favoritos da autora, mas ler os seus livros são sempre um prazer. Gostei imenso de acompanhar as lutas diárias de Saffron e de assistir ao seu crescimento e apercebo-me agora (já devia me devia ter apercebido disso há muito tempo) de que, quando chegar a hora de ler O Outro Amor da Vida Dele e Os Muitos Nomes do Amor, não devo iniciar a sua leitura com uma ideia pré-concebida do que será a história.


Classificação: * * * * * * [06/10 Estrelas - Gostei Bastante!]
Profile Image for Carla Marques.
539 reviews3 followers
November 30, 2017
Eu adoro os livros desta autora e este não foi excepção, um livro bastante intenso e tocante no que diz respeito ao tema.
Quando perdemos alguém na vida que seja muito importante ou que seja o nosso apoio é normal ficarmos desorientados e em modo zombie.
Opinião completa em: http://aviciadadoslivros.blogspot.pt/...
Profile Image for Susan Buchanan.
Author 14 books314 followers
September 30, 2014
Another great book from Dorothy, although I did find it a bit far-fetched at times, and to be honest I wasn't convinced by her argument for keeping quiet re what she knew about her husband's murder. I particularly liked when she went loopy at the male character who almost wrecked her daughter's life. The difficult relationship, the never being good enough for her son, which she had to endure at the hands of her mother-in-law was also well portrayed. Choosing the best for her kids, even if it meant sending one away for his safety and sanity was particularly poignant. And knowing who your real friends are, and getting rid of those who just thrive on others' misfortunes was also key. I thought the relationship of teenage daughter and mother was shown well and the fact that her daughter could confide in another adult, but not in her, and the hurt which she felt at this made me fast forward to the future and hope I would never be in the same position.
Worth reading, but not her best. Still 4 stars though!
Profile Image for Tita.
2,065 reviews213 followers
June 10, 2020
O marido de Saffron, Joel, foi assassinado há 18 meses mas o culpado nunca foi descoberto.
Agora, Saffron, tenta ir refazendo a sua vida, com os seus filhos, e descobre que a sua filha Phoebe de 14 anos, está grávida, mas que se fecha em copas. E, em paralelo, começa a receber cartas anónimas de alguém que está envolvido na morte do marido.
Em termos de estrutura, poderá não ser dos livros mais fácil pois andamos sempre a saltitar entre passado e presente. No entanto, o livro aborda muitos temas, tais como a dificuldade da família monoparental, gravidez na adolescência e até distúrbios alimentares.
A escrita de Dorothy Koomson é muito acessível mas com uma capacidade de nos prender logo nas primeiras páginas e de nos fazer gostar das personagens.
Um bom thriller familiar mas que não leva uma classificação mais alta pois acho que poderia ser uma história com menos páginas.
Profile Image for Encruzilhadas Literárias.
342 reviews28 followers
June 5, 2014
Descobri a Dorothy Koomson aos 16 anos, quando saiu o primeiro livro da sua autoria em Portugal (A Filha da Minha Melhor Amiga) e gostei instantaneamente do estilo da autora: leve, bem recortado, cativante, capaz de nos colocar nas situações mais incómodas presenciadas pelas personagens, mas também (e especialmente nessas) nas extremamente felizes. Com um carisma extraordinário, as suas personagens não nos deixam indiferentes. E o melhor de tudo é que não são perfeitas: sofrem, riem, sentem, vivem amarguras e medos (pavores até), paixões e arrebatamentos que nos percorrem enquanto lemos as suas histórias e nos levam do mundo real para o seu universo. Mesmo não que não soubesse que um livro era da sua autoria, o estilo de Dorothy é tão patente que duvido que não chegasse a essa descoberta depressa. Acima de tudo, a autora oferece-nos sempre rebuçados agridoce sob a forma de livros mimosos, com histórias que nem sempre correm bem (pelo menos na sua totalidade), mas com um significado muito humano. E esse é o seu factor - chave preponderante: as personagens de Dorothy não têm medo de ser verdadeiramente humanas e de nos arrastar por corredores de memórias que tanto são nossas ou de conhecidos como de personagens dos seus livros. E mais do que isso, as emoções vêem dotadas de um realismo patente, sem hipérboles desnecessárias a forçar o drama (e uma potencial lágrima do leitor), e que ainda assim têm a capacidade de nos comover e criar emoções empáticas.
De todos os seus livros que li até hoje, sempre considerei o primeiro o melhor e o mais rico deles todos. Pelo menos até ler o "Aromas do Amor", que julgo ocupar uma posição muito semelhante. Apesar de ter tido algumas dúvidas em determinadas partes da obra, este volume conseguiu superar-se a si mesmo e provar-me porque é que a autora é tão bem sucedida no que faz. Mas já lá vamos.
Com este novo romance da Dorothy, senti-me a revisitar uma casa de uma tia há muito negligenciada, mas que nunca esquecemos. As suas personagens não são particularmente originais, ou pelo menos não tão diferentes que não as encaixássemos num dos seus livros, mas ainda assim souberam galgar território ao longo da narrativa e torná-la o seu espaço pessoal.
Senti-me meio que aos solavancos no início do livro, e só entrei realmente no enredo quando a Parte I finalizou, mas a partir daí deixei-me render pelas personagens. Saffron continua a sentir-se uma viúva precoce apesar de se ter passado mais de um ano desde o assassinato do marido. É por isso uma personagem instável, que vive a tentar combater o luto para respirar enquanto simultaneamente puxa para si as réstias memórias de um casamento feliz que preenchia todos os compartimentos do seu ser. Por esse motivo, algumas atitudes erráticas tiveram o condão de me espicaçar a irritação com a personagem e considerá-la injusta nas suas configurações. Naturalmente, o seu estado catatónico sempre foi capaz de a justificar e perdoar, pelo que ao longo do livro fui aprendendo a fazer o mesmo sempre que ela pisava o risco. Phoebe e Zane são apresentados pela óptica caleidoscópica de uma mãe-galinha que só pretende proteger os filhos de um mundo perverso que lhes levou o pai cedo demais. Gostava de os ter visto mais presentes no activo, e não apenas em pensamentos ou recordações de situações recentemente vividas pela mãe, mas ainda assim foram ganhando destaque ao longo do livro. Já Fynn é o típico bem-disposto, generoso, coração de manteiga, com sentido de humor apurado que Dorothy gosta de incutir nas personagens masculinas por quem nutre um fraquinho (e ela que não o negue, que os seus livros são o comprovativo disso mesmo ;) ). Já a Tia Betty merece todo o destaque por ser aquele elemento excêntrico mas benemérito que sempre gostaríamos de ter na família. Fiquei bastante satisfeita com as suas inclusões na história, já que são esses elementos que servem de contra-balanço às conjugações que apelam à veia dramática da autora.
Nesse campo, tenho a dizer que o enredo teve a sua exploração devida, com conduções a uma série de explicações mais ou menos lógicas, e que nos fez entender todo o percurso de cada elemento da trama. Não posso contar quase nada sobre a acção principal da estória sem que vos desvende desnecessariamente algum factor que prefeririam ter acesso durante uma boa leitura. Vou apenas dizer que o mosaico criado com todas as articulações temporais e as conjugações interpessoais trouxe um livro que vale a pena ler.
Apesar de tudo, gostava de ter visto mais explorada (e de outra forma) a redação do livro de receitas de Joel (agora também da mulher), e evitar alguns acrescentos desnecessários, que criaram em certos momentos um excesso de complexidade que não trouxe nenhum conteúdo por aí além, enquanto outros elementos dignos de análise acabaram por passar por segundo plano.
Ainda assim, e para concluir, só posso dizer que o final foi bem conseguido justificando toda a narrativa, mas dando simultaneamente uma indicação de fecho do ciclo e também de continuidade numa nova realidade. Fiquei com pena que o desfecho de Fynn fosse o apresentado, apesar de perceber o motivo desse seguimento (mas no entanto não podia deixar de torcer por ele até ao fim, e fiquei um pouco desiludida por não ter a cena que esperava). De qualquer forma, vão sentir-se satisfeitos e concordar que o tempo passado com a família Mack-el-Roy (ou Mack -le- Roy como diria o Agente Clive) foi bem merecido.

Portanto já sabem: adquiram o livro e venham autografá-lo na Feira do Livro de Lisboa nos próximos dias 14 e 15 de Junho pelas 15H. A Dorothy é conhecida por dar grandes abraços aos leitores e suspeito que são capazes de precisar de algum após terminarem "Aromas do Amor". - Cláudia
Displaying 1 - 30 of 383 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.