Родих секцио.Кърма нямах. Не слизаше, а толкова исках да кърмя детето си. Позната педиатърка и хомеопат ми изписа хомеопатично лекарство , от което ми слезе кърма като за световно.Жалко че нямаше на кого да давам излишните количества. Но имах проблем, не можех да накарам бебето да захапе зърното. Акушерките ме ругаеха и ме изкарваха абсолютна некадърница,че не мога да си нахраня детето.Като спяло шамари да му бия. Как да го направя това нещо???
Разплакана при следващото кърмене се обадих на въпросната педиатърка.Жената се отзова веднага.Поразбуди Борко,напъха му зърното в устата и се започна великото кърмене;-)
Да ама не , тариката свикнал че ще има шише и цокна 2 пъти и толкоз.Това се повтаряше до момента в който дежурната педиатърка му спря добавката. Започнахме да се кърмим нормално.
Изписаха ме с ужасно наранени и кървящи зърна , въпреки че по време на бременността си подготвях гърдите за кърмене.
Първата седмица плачех и кърмех(не съм герой , просто инат).
Така започнахме . Аз по съвет на педиатърката кърмех на поискване. За 1 месец наддаде 1.500. Кърмех и изхвърлях на всяко хранене по около 120 гр.
Втория месец Борко сам се отказа от нощното хранене.Към втория започна да си прави сам режим - хранене на 2.5 - 3 часа.
Първото сокче изпихме на 5 месеца. Плодово пюре на 5.5, зеленчуково на 6.
Бях студентка.Отидох на изпит и оставих кърма в шише.Таткото го хранил. Прибирам се , а наш умник не ще цици.Иска изцедено мляко. Е не стана на неговата.5 часа рева.Зареве , аз дам цица той не ще.Добре. Чакам. И така след като нямаше шише си поцока пак.
На 6 м се разболя. Беше много хремав и аз се изцеждах, за да пие кърма.Добре но пак чакаше след това човека шишето.Приложих стария метод.
Кърмих до 10 месеца. Кърмата ми беше ужасно намаляла и нямаше какво да се яде.
Не съжалявам че кърмих. Ангажиращо е , нямаш свободно време, но близостта която се създава нищо не може да я замени!