Докато пиехме кафе- започнах да се чувствам наистина странно... Говорехме за различни неща... Не ме е карала да се чувствам зле психически- но физически започна да ми става зле. Затова поисках да си тръгна по-рано. Тя искаше да остана още малко. Успях да си тръгна.
Искаше и да ме изпрати, но успях да се махна от нея. Още щом се отдалечих на няколко крачки ми стана толкова лошо- едвам се добрах до спирката. Навън беше жега, но ние бяхме стояли в кафене на 5 метра от спирката- а лицето ми беше не тъмно червено - а направо отиваше в нова гама на лилавото. До сега бяхме пили течности, но ми беше толкова зле, че си нямате представа.
Не съм усетила, че тя ми прави нещо. Помислих си го, но реших, че си въобразявам.
Ако бях останала още малко- не знам дали щях да оживея.
Толкова ми беше зле на връщане..., а нямаше никаква причина.
След като постоях малко в трамвая започна да ми става по-добре.., и докато се прибера вкъщи- се чувствах наистина много по-добре- само червеното ми лице се задържа по необяснима причина- почти цял ден. Никога друг път- при друг човек- не съм се чувствала толкова болна, неспособна да се движа...
Манипулаторите са нищо.
Енергийните вампири са нещо различно от манипулатори.