Ей, това бабите са голяма работа…
На село:
- Ей, добро утро, Бабо Пено. Я, разкажи- как беше в града?
- Чудно хубаво е! Особено в градския транспорт- голям кеф. Качваш се в автобуса, само поглеждаш към някое място и веднага стават и ти го отстъпват!
- Бре! Истината ли говориш? Я и аз да ида до града да видя това чудо!
Отива другата баба, качва се на първия срещнат автобус и си набелязва едно местенце. Гледа настойчиво човека, гледа мястото, но онзи не помръдва. Бабата накрая губи търпение и пита:
- Младежо, не виждаш ли- стара жена съм, няма ли да ми отстъпиш мястото?
- Ех, бабо, автобуса е почти празен, седни някъде друга. Точно това място ли си хареса?
На бабата й докривяло, но не се отказала от намерението си и пак решила да опита:
- Моля ти се младежо, искам да седна точно тук!
- Бабо, хайде стига де!
Бабата обаче нали упорита, пак започнала:
- Моля те бе чедо, отстъпи ми мястото- нека седна!
- Добре, добре, щом толкова ти е мерак- сядай. Но карай внимателно!