Наскоро ми попадна една много хубава история за 13 годишно момче, което е намерило дамска чанта на свои възрастни съселяни и им я е върнало. По ирония на съдбата, клсъщигу тези хора са помогнали преди години на момченцето, когато е паднало от колело.
За мен това да направим добро е нещото, което ме кара да де чувствам наистина Човек и ми доставя удоволствие.
Идеята ми за темата е да споделяме нещо добро, което сме направили в ежедневието си, или сме получили такова. Нека превърнум темата в остров на позитивизма, в този свят с много тъга, бедствия и размирици.
Ето и случка от мен отпреди няколко дни. До залата, в която тренира детето има дневет център за хора със сетивни нарушения - много често незрящи. Онзи ден, докато чаках пред терените, до мен дойде младо момче, което очевидно се беше загубило. Видях, че е с бастун и се чуди на къде да тръгне. Хванах го под ръка и му помогнах да намери входа, което бе на около 2 пресечки. Поговорихме, разказа ми че често се губи, особено в тъмното, но не винаги има кой да помогне. Снощи пак го видях, но този път се оправи сам.😃 Някак ми стана много мило.