
Това ме подсеща да разкажа нещо, което преди време страшно силно ме зарадва.
Преди много години (времето лети и не си поплюва) съседите на баба ми дълго време се бориха със стерилитет и след почти 10 години успяха да забременеят. В осмия месец загубиха бебенцето, но борбата продължи и си родиха второ момченце. Това момченце вече е студент. Майка ми беше срещнала скоро бившата съседка и дангалака. Преди 2-3 години се оказа, че таткото е спечелил шестица от тотото. Не се зарадвах толкова на материалното, колкото на това, че вече лошият късмет ги е забравил. Силно се моля да е така.
Имах колежка, която имаше повече от лош късмет в живота. Тежко болен брат, който загуби след дълги за него и семейството страдания. Ужасът на семейството беше пълен. Преди няколко години беше една от първите спечелили Мерцедес от тотото. Може би е имало много хора, които са й завиждали. Аз се размазвах от кеф, защото знаех, че зад този късмет стои голяма болка.
Цоцич, тези двата примера ми дойдоха на ум, когато видях темата ти в клю-то.