Много помага и това, че първото дете е по-голямо, самостоятелно и дори помага в грижите за малкото.
И двамата със съпруга ми работим на пълен работен ден, напрегната работа, даже има случаи и да работим вечер до късно.
Не е лесно, определено след появата на второто дете времето рязко започна да не ни стига, дори за елементарни неща като пазаруване на хранителни продукти, например.
Стараем се, да не се изнервяме, да стиковаме графиците, но не винаги се получава.
Определено таткото е доста ангажиран както с децата, така и с домакинството, помагаме си за всичко и сме абсолютно взаимнозаменяеми, няма и друг начин просто. Когато някое от децата е болно, редуваме болничните.
Трудно ни е, признавам си, но това е наш избор да имаме две деца и за сега се справяме.
Най-тегаво беше, когато се върнах на работа след майчинството с второто дете, то тръгна на ясла, съответно доста боледуваше и сме правили и невъзможното, да има кой да го гледа, когато е болно, не разчитаме на баби, защото едната работи, а другата е далеч и гледа болната си майка.