





И Вики се беше настроила за сестричка. Иначе с бебока от сега се обичат. Като чуе гласа й и рита, особено пък ако чуе кака си да реве. Ама това, че момчетата били по-привързани малко ме плаши. Защото знам Вики колко много е привързана към мен. Но аз си мисля, че бебето по-скоро ще е по-привързано към каката, отколкото към мен. Още си спомням думите на Чара, че за Камен батко му е "пътят и истината, и животът" 


Добре сме ние.До днес Ина беше с гипс на крака,но след хиляди опити да го счупи и да се отърве от него, най-накрая успя и го раздроби на парчета.Сега е по-спокойна,но се страхува да ходи и само лази.Тъжна картинка е,като се има предвид колко бясна и неукротима е по принцип
Надявам се скоро да го преодолее този страх.Като изключим това,всичко друго ни е наред.Чакат ни някои пътувания пак и нямам търпение да идва вече и тяхното време,че еднообразното ежедневие ме трепе.


после хвана и клещи,та явно ще ремонтира нещо като тати.
И протмонето ми докосна(ама аз доста му го побутвах де
)Но то детето си показа-техниката го влече и това е....като всеки мъж.
Препоръчани теми