Тук си много права. Дори понякога си мисля, ако родителите не са в брак, кое е по лошо признаването или непризнаването на детето от бащата. Припознаването е нож с две остриета и понякога(дори много често) единия родител в чудо се вижда заради поведението на другия. Дори и когато родителите са били в брак и после минат по пътя на развода, за единия, на който са присъдени родтителските права пак е тежко, ако другия родител е индиферентен към детето си и откровено безотговорен. Говоря в смисъл на това, че, ако и където трябва съгласието на двамата родители и единия го издирваш под дърво и камък или го теглиш с каиш, става наистина ужасно. Тогава някои родители предприемат драстични мерки, като лишаването от родителски права. И затова си мисля, че понякога самотен родител е по добрия вариант с оглед възможността за самостоятелно вземане на решенията касаещи детето.