Cemile:Biraz yorgunum
Ali:Anladım
Cemile:Sen nasılsın
Ali:Bende yorgunum
Cemile:İnsan sahip olduklarının kıymetini ancak elinden kaçırdığı zaman anlıyo.
Ali:Bana mı söylüyosun
Cemile:Yoo kendime söylüyorum..Osmanı çok seviyorum.ama onu daha çok sevmenin lüzümunu anlıyorum.Mete'yi Berrin'i Aylin'i..Sevgiyi alışkanlığa çevirmemek lazım.
Ali:Her şey her zaman insanın elinde olmuyo
Cemile:Elinde olanın kıymetini bilmek lazım
Cemile:Ne tuhaf
Ali:Tuhaf olan ne
Cemile:Çirkinliklere kötülüklere hiç alışılmıyo.onlar insana hep çirkin hep kötü geliyo.İyi şeyler güzel şeyler öyle değil.Onların varlığına alışıyosun. Sonra fark etmez oluyosun Varlığı fark edilmeyen güzellik de yok olup gidiyo.
Ali:Sen filozof olmuşsun
Cemile:Ben..çamaşır yıkarken ütü yaparken hasta çocuklarımın başında beklerken hep hayatın anlamı üzerine düşünüyorum.
Ali:Vay bee.(vay bee yaa.)